De enige manier om het eens te worden over Europese standaardmaten is een wet, stelt het bedrijfsleven in een studie van de Europese Commissie naar kledingetiketten. Het rapport is woensdag overhandigd aan Europarlementslid Toine Manders (VVD), die namens de 736 Europarlementsleden een standpunt formuleert over kledinglabels.„De meerderheid van de bedrijven is voorstander van een verplicht systeem voor kledingmaten, ondanks aanzienlijke kosten om de consumenten te informeren over de veranderingen en om ontwerpen aan te passen", meldt het rapport. „Voordeel voor de producent is dat het makkelijker wordt om te produceren voor de EU–markt".

Maar consumentenbonden vinden een Europese standaardmaat niet zo belangrijk, aldus de studie. De bonden zeggen nu weinig klachten te krijgen over afwijkende maten: consumenten kunnen in de winkel altijd nog vragen welke soort maat is gebruikt, redeneren ze.

De studie bekeek verder de afwijkende symbolen voor wasvoorschriften op kleding. In Oost–Europese landen zijn de tekens voor wassen, drogen of strijken verplicht, maar in andere EU–landen hanteren fabrikanten vrijwillig allerlei symbolen. De consumentenbonden willen hier verplichte EU–regels voor, maar de industrie vreest kosten en is tegen.

De studie gaat ook in op de labels die het land van herkomst vermelden, zoals bijvoorbeeld ’Made in Holland’. „Het voordeel voor de consument blijft beperkt tot ’betere informatie’, omdat het niets zegt over de gevolgen voor gezondheid of veiligheid van consumenten", aldus de studie.

Consumentenbonden pleiten in de studie voor aparte regels voor bijzondere stoffen in kleding. Nanodeeltjes bestrijden bijvoorbeeld de zweetgeur in sokken, maar de bonden vinden de gezondheidsrisico’s te onzeker. Het bedrijfsleven zegt dat er al regels voor zijn en wil geen extra regels.

VVD’er Manders moet 3 februari klaar zijn met zijn rapport voor het Europees Parlement. Hij laat in een eerste reactie weten „veel aanknopingspunten" te zien voor zijn eigen visie.