Dat staat vermeld in het vrijdag in Amsterdam gepubliceerde rapport ”Kraakbeweging anno 2009”.Het onderzoek is uitgevoerd door de afdeling criminologie van de Vrije Universiteit Amsterdam in opdracht van Politie & Wetenschap, een onderdeel van de Politieacademie.

Met het kraakverbod dat in oktober vorig jaar door een Kamermeerderheid werd aangenomen, lijkt de kraakbeweging zijn langste tijd gehad te hebben. Of het verbod ook invloed heeft gehad op de daling van het aantal krakers, is niet vastgesteld.

Uit het onderzoek is niet gebleken dat de daling ook optreedt onder buitenlandse krakers. Hoofdonderzoeker dr. Frank van Gemert: „Buitenlandse krakers vinden lastig aansluiting bij de Nederlandse beweging. Die is huiverig voor ‘vakantiegangers’, krakers die slechts korte tijd onderdak zoeken.” Het aantal buitenlandse krakers laat zich daarom lastig vaststellen. Wel is duidelijk dat ze voornamelijk afkomstig zijn uit Polen, Spanje en Italië.

De onderzoekers concluderen dat het gebruik van geweld binnen de kraakbeweging grotendeels is verdwenen, verhalen over een verharding ten spijt.

Incidenten, zoals in kraakpand Vrankrijk aan de Spuistraat, waar in september 2008 een 34-jarige man bijna werd doodgeslagen, zijn volgens Van Gemert zo sterk belicht dat ze in de beeldvorming veel te veel gewicht in de schaal leggen. „Bovendien wordt de toedracht van nogal wat incidenten betwist. Ons onderzoek laat heel duidelijk een dalende lijn zien als het gaat om geweld.”

Juist daarom is Van Gemert enigszins teleurgesteld dat het onderzoek nu pas heeft plaatsgehad. „Het geweldselement wordt er in Kamerstukken over het kraakverbod systematisch bijgehaald. Ons onderzoek had mogelijk een ander licht kunnen werpen op de besluitvorming.”

In de hoogtijdagen in de jaren 80 was de krakersbeweging met naar schatting 20.000 krakers vele malen groter. In de jaren 90 nam dit aantal af tot zo’n 4000 personen.

De krakers vormen geen homogene groep. Een overkoepelende organisatie is afwezig; kraakactiviteiten worden lokaal gestuurd. Veel krakers zijn beperkt betrokken bij de beweging; zij hebben een baan of volgen een studie.

Hoe de beweging er na het kraakverbod gaat uitzien, durft Van Gemert niet te voorspellen. „Mogelijk zal een deel door het verbod uit de beweging stappen. De rest verdwijnt in de illegaliteit.”