Volgens de belangenorganisatie veroorzaakt het bedrijf in Delfzijl en omgeving vrijwel voortdurend stankoverlast en stoot ESD regelmatig te veel zwaveldioxide uit. Het bedrijf zelf vindt dat het er alles aan doet om dit te voorkomen.

ESD maakt door verbranding van zand en cokes siliciumcarbide. Het maakte vorig jaar melding van 120 calamiteiten en bedrijfsstoringen, die mogelijk schadelijk zouden kunnen zijn voor het milieu. De provincie buigt zich op dit moment over de meldingen.

Volgens ESD is het bedrijf juist erg zorgvuldig in haar milieubeleid. „Wij zijn geen enkele keer beboet of gewaarschuwd door de provincie omdat we onze calamiteiten zo goed bijhouden,” verklaart directeur P. Kamphuis.

ESD erkent incidenteel stankoverlast te veroorzaken, maar stelt dat die binnen de afgesproken regels blijft. „We hebben ons beleid de afgelopen jaren zelf ook aangescherpt en voor miljoenen euro’s geïnvesteerd om het productieproces aan de milieusituatie aan te passen.”

Dit vindt de Waddenvereniging echter niet voldoende. De organisatie heeft alle lijsttrekkers in het noorden een brief gestuurd met de vraag een duidelijk standpunt over het bedrijf in te nemen. De Waddenvereniging vecht al sinds 1970 alle vergunningen aan die de provincie aan het bedrijf verleent. De Raad van State stelde de milieubeweging vorige maand in het gelijk en vernietigde de milieuvergunning die de provincie aan ESD had verstrekt.

Gedeputeerde T. Musschenga vindt dat de milieuorganisatie bezig is in het eigen vlees te snijden. „Door de vernietiging van de gedoogvergunning moeten we nu terugvallen op een vergunning uit 1989: natuurlijk voldoet ESD dan aan alle eisen. We hebben er de afgelopen jaren net zo hard aan gewerkt om het bedrijf op de strenge nieuwe milieunormen af te stemmen. Nu is de klok veertien jaar teruggedraaid.”