Wahid kampte al jaren met een zwakke gezondheid. Hij was vrijwel blind, leed aan diabetes en werd getroffen door een aantal infarcten. Hij overleed in het bijzijn van familieleden. Wahid lag sinds dinsdag op de afdeling intensive care wegens problemen met de ademhaling en met de doorbloeding van zijn lichaam.De politicus was de vierde president van Indonesië sinds de onafhankelijkheid en leidde zijn land van oktober 1999 tot en met juli 2001. Wahid was opvolger van de dictatoriaal regerende Soeharto, die Indonesië van 1967 tot en met 1999 in een ijzeren greep hield.

Wahid leidde de gematigde moslimorganisatie Nahdlatul Ulama en was de eerste president van de vroegere Nederlandse kolonie die via democratische weg staatshoofd werd. Na de val van het Soeharto–regime hield hij tijdens een historische stemming in het parlement Megawati Soekarnoputri achter zich.

Na beschuldigingen van corruptie werd Wahid afgezet. Zijn opvolger was Megawati.

De opvolger van Megawati, de huidige president Susilo Bambang Yudhoyono, kondigde woensdag een periode van nationale rouw af. Wahid krijgt een staatsbegrafenis.

---

Abdurrahman Wahid, van 1999 tot 2001 president van Indonesië, ging aan zijn eigen wispelturigheid ten onder. De man die gezag genoot als groot moreel leider, maakte zoveel vijanden dat hij het presidentiële Merdeka Paleis al na 21 maanden via de achterdeur
moest verlaten.
Wahid werd op 59-jarige leeftijd door het parlement gekozen tot vierde president van Indonesië, na de val van dictator Soeharto. De keuze voor Wahid kwam voor velen als een schok. Hij oogde zwak, had twee beroertes achter de rug en was half blind.

Wahid, leider van de gematigde moslimorganisatie Nahdlatul Ulama, vormde na zijn aantreden een grote coalitie met vrijwel alle partijen. De verwachtingen waren hooggespannen, maar zijn regering was verdeeld en niet bij machte de problemen de baas te worden.

Hij stond voor de bijna onmogelijke taak snel resultaat te boeken in een land dat corrupt was, economisch aan de grond zat en verscheurd werd door etnische onrust. Toch wist ‘Gus Dur’ een aantal belangrijke successen te boeken. Zo haalde hij het Indonesische leger uit de politiek. Met zijn vele buitenlandse reizen verwierf hij internationale steun voor Indonesië. Ook de manier waarop justitie de familie Soeharto aanpakte gaf de regering krediet.

Maar internationale financiële instanties die Wahid eerst enthousiast geld leenden, begonnen al snel te mopperen toen bleek dat de regering de nodige hervormingen maar langzaam doorvoerde. Ook zijn gedrag leidde tot steeds meer verzet. Vriend en vijand stonden vaak versteld van zijn onvoorspelbare beslissingen en wispelturig karakter.

Tegenstanders grepen hun kans toen Wahid betrokken raakte bij financiële schandalen. Het parlement berispte hem tot tweemaal toe. De eigengereide Wahid trok zich er echter niets van aan en weigerde compromissen te sluiten.Toen de economie verder in het slop raakte en etnische onrust op onder meer de Molukken en in Kalimantan toenam, werd zijn positie onhoudbaar.

Het leidde er uiteindelijk toe dat het hoogste wetgevende orgaan van het land tot zijn afzetting besloot. Wahid, die dat besluit niet wilde accepteren, bleef enkele dagen demonstratief in het paleis zitten, en verliet zijn post uiteindelijk via de achterdeur. Hij was diep gekrenkt door dit gezichtsverlies en bleef lange tijd bitter terugkijken op zijn afzetting.

Wahid probeerde het bij de presidentsverkiezingen van 2004 opnieuw. Maar hij mocht van het Hooggerechtshof niet meedoen vanwege zijn zwakke gezondheid.