Dat zei maatschappelijk werkster Harmien Mulder - de Groot zaterdag tijdens de landelijke ontmoetingsdag in Gouda van ‘een handreiking’, de reformatorische vereniging voor familieleden van psychisch zieken.Mevrouw Mulder constateerde dat schuldgevoelens heel breed in de samenleving voorkomen, maar in de omgang met psychisch zieken extra vaak. Uit schaamtegevoel wordt er niet over gesproken en het kan zover gaan dat het een excuus vormt voor het uitblijven van zelfonderzoek. „Iemand is dan opgesloten in schuldgevoelens”, aldus de maatschappelijke werkster, die erop wees dat de duivel dit kan gebruiken om mensen bij het Woord vandaan te houden.

Heel veel mensen zitten verstrikt in tegenstellingen. Als voorbeeld noemde ze de tweelingbroer van een jongen die zijn studie moest afbreken in verband met ernstige psychische klachten. Hij voelde zich schuldig dat hij wel zijn diploma behaalde. „Hij voelt het als zijn plicht om zich er schuldig over te voelen, wordt passief en toont verbondenheid door ook bij de pakken te gaan neerzitten.”

Soortgelijke situaties komen volgens haar op tal van terreinen voor. „Bij werkloosheid, in relaties en in vraagstukken met betrekking tot dood en leven.” Anderen hebben schuldgevoelens omdat zij menen nooit genoeg voor anderen te doen of als gevolg van een negatief zelfbeeld.

Volgens mevrouw Mulder is het nodig om schuldgevoelens te erkennen en te ondervinden dat bij verdriet troost behoort. „De bijbel wijst ons op de tekst dat zij die treuren, gehoord zullen worden. Hij heeft de schuld gedragen.”