Van Duijn had excuses gevraagd, omdat hij vindt dat hij onterecht is gevolgd. Ook vindt hij dat het BVD–dossier, dat hij eerder dit jaar opvroeg, een onjuist beeld van hem schetst. Volgens het ministerie hoort rehabilitatie van Van Duijn niet tot de mogelijkheden, zo zegt Van Duijn. Volgens het ministerie, zo beschrijft Van Duijn, was het in de tijdgeest van de jaren zestig logisch dat toenmalig Provo Van Duijn de interesse van de veiligheidsdienst wekte, gezien de ’buitenparlementaire opstelling’ van de beweging.De AIVD bevestigt dat Van Duijn een brief heeft gekregen, in reactie op zijn ingediende bezwaren. Over de inhoud wil een woordvoerster niets zeggen, wel bevestigt zij dat het volgens de AIVD „heel logisch” was dat in de jaren zestig werd gekeken naar bewegingen zoals Provo.

De oud–Provo maakte ook bezwaar tegen de beslissing van de AIVD, om alleen zijn dossier van 1962 tot 1982 beschikbaar te stellen. De stukken uit de periode daarna zouden nog te actueel zijn of gebruikt kunnen worden in lopend onderzoek. Op Van Duijn’s verzoek bekijkt de AIVD nog of hij een aantal zaakdossiers ter inzage kan krijgen.

Van Duijn overweegt naar de rechter te stappen om alsnog door Binnenlandse Zaken ’gerehabiliteerd’ te kunnen worden. „Het is absurd dat mensen twintig jaar geschaduwd kunnen worden, en dat daar achteraf geen conclusie aan wordt verbonden. Principieel vind ik het de moeite waard daar een rechtszaak over te beginnen”.

De toenmalige BVD volgde Van Duijn vanaf het moment dat hij op zijn negentiende politiek actief was. Het dossier beschrijft onder meer bijeenkomsten waar hij bij was, en zijn verhuizingen. Van Duijn nam vorig jaar afscheid van de politiek, na een lange carrière als activist en voorman van de Provo– en Kabouterbeweging en politicus namens de PPR, De Groenen en GroenLinks. Hij was onder meer wethouder in Amsterdam. Tegenwoordig is hij liefdesverdrietconsulent.