Een zwerm beschermde brandganzen streek in het voorjaar van 2007 neer op het graan van de Sommelsdijkse akkerbouwer Baars. De ganzen vraten zo veel tarweplantjes op dat 18 procent van de oogst verloren ging.Baars mocht de ganzen niet afschieten en verjagen, dus diende hij een oogstschadeverzoek bij het Faunafonds in. Dat fonds keert schadegeld uit om onvoorziene en niet te bestrijden wildschade aan akkerbouwgewassen te compenseren.

Baars kreeg een vergoeding van 16,5 cent per kilo verloren graan. Dat vond hij te weinig. De marktprijs voor tarwe steeg in 2007 naar 22 cent per kilo.

Tot 2007 rekende het Faunafonds altijd met de gemiddelde graanprijs van de voorgaande vijf jaren. Vanaf 2007 schakelde het fonds over op een nieuwe methode. Daarbij werd ook de prijs van de graantermijnhandel verrekend. Volgens Baars deugt die methode niet. In 2007 steeg de graanprijs wereldwijd door misoogsten elders. In 2008 tuimelde de graanprijs weer omdat iedere akkerbouwer zich dat jaar vanwege de hoge graanprijzen in 2007 op de tarwebouw wierp.

In 2008 lag de oogstschadeprijs zelfs boven de marktprijs, waardoor het lucratiever was om een mislukte oogst te hebben.

De Sommelsdijker had in 2008 ook last van ganzen, maar klaagt niet over het oogstschadebedrag van 2008. Wel klaagt hij over de te lage compensatie in 2007. „Het gaat mij om het principe en niet direct om geld. Het Faunafonds moet in het jaar dat schade optreedt dichter bij de marktprijs zitten.” Baars hoopt op ruim 100.000 euro meer oogstschadegeld. Dan zal het Faunafonds dan zijn beleid moeten herzien. Uitspraak binnenkort.