Zo groot als de natuurlijke begeerte in de mens is om gelukkig te zijn, zo groot is hun aangeboren dwaasheid die zij tonen in het uitkiezen van het ware goed. Hier bedriegt het natuurlijke verstand.Dit verstaat een ieder die zichzelf kent, die weet dat hij een zondaar is en onderworpen aan de vloek en verdoemenis, een erfgenaam van de eeuwige rampzaligheid. Wie zo overtuigd is, kan niet twijfelen over Wie zo’n ongelukkige kan gelukkig maken en hem kan uithelpen uit de grondeloze kolk van ellende en hem zijn heil kan doen zien. Daarom is er geen gelukkiger uur voor een zondaar dan wanneer hij een leermeester ontmoet die hem in deze zaken onderwijst. Een leraar die zonder hem te pluimstrijken door zijn zonden en ongeluk te verkleinen hem laat zien hoe hij van de oorzaak van al zijn rampen kan bevrijd worden en tot de gemeenschap van zijn God kan worden opgetrokken. Zo een spreekt met recht tot hen van vrede, vreugde en overvloedige vertroosting.

Zondaars en zondaressen, wilt u zo onderwezen worden? David opent u in deze Psalm een school, in het bijzonder in deze tekst.

Petrus van der Hagen,predikant te Amsterdam

(”Uitbreiding over Psalm 32”, 1676)