Deze zogeheten sprites ontstaan op 40 tot 90 kilometer boven het aardoppervlak en schieten met een snelheid van 10.000 kilometer per seconde naar beneden. Ze hebben dan een diameter van enkele honderden meters. Na een daling van enkele kilometers splitst de sprite zich in grillige vertakkingen. Dat maakten het Centrum Wiskunde & Informatica en de Technologiestichting STW gisteren bekend.Om de verklaring te vinden hebben de Amsterdamse onderzoekers een computermodel gemaakt van de atmosfeer. Hun simulaties laten zien hoe eerst een brede schotelvormige strook ontstaat met een zwak lichtschijnsel dat zich horizontaal over tientallen kilometers uitstrekt. De halo beweegt zich naar beneden, waarna elektrisch geladen deeltjes ervoor zorgen dat de onderkant van de halo openbreekt. Vervolgens ontstaat een reuzenbliksem die vrijwel nooit vanaf de aarde te zien is.