”Calvi’s” bij de kiwi’s in Nieuw-Zeeland
De International Conference of Reformed Churches (ICRC) vergadert van 15 tot 22 oktober in Christchurch, Nieuw-Zeeland. Vijfentwintig lidkerken vanuit de hele wereld hebben afgevaardigden gestuurd. Doel is bemoediging en bezinning.
Er zullen lezingen gegeven worden over de vitaliteit van het calvinistische geloofsgoed, uitgedaagd door de charismatische beweging, het individualisme en de islam. Samen met de collegae ds. L. A. den Butter en ds. B. de Graaf mag ik de Christelijke Gereformeerde Kerken vertegenwoordigen.De Engelsen, die halverwege de 19e eeuw Nieuw-Zeeland koloniseerden, wilden in Christchurch een kerkelijk Utopia stichten. Immigranten moesten beschikken over een getuigenis van hun predikant dat zij tot zijn meest respectabele gemeenteleden behoorden: niet drankzuchtig maar werklustig en eerlijk. Als je, zoals velen hier, je eigen predikant bent, zou het vandaag de dag niet moeilijk zijn een gunstig attest mee te krijgen. Maar daarmee is ook de ICRC nog lang geen kerkelijk Utopia.
Ds. D. van Genderen van de ontvangende Nieuw-Zeelandse Gereformeerde Kerk gaf donderdag blijk van dat besef. Voor zijn preek bij de opening van de conferentie had hij als tekst gekozen Mattheüs 5:4. Oprecht verdriet over zonden en tekorten is nodig, zowel om zelf getroost te worden als om elkaar te bemoedigen. En ook om als geloofwaardige getuigen van Christus zich de nood van de wereld aan te trekken.
Dat verdriet is er wat mij betreft ook over het aantal vertegenwoordigde kerken. Zo zijn vanuit de Nederlandse gereformeerde gezindte alleen de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de Christelijke Gereformeerde Kerken aanwezig.
Tijdens een bezoek aan een zeehondenkolonie aan de kust sprak ik een jong echtpaar, lid van een Zeeuwse gereformeerde gemeente. Zij verwachtten tijdens hun rondreis op zondag de meeste geestelijke verwantschap te vinden bij de Reformed Church of New Zealand, gastheer van de conferentie. Maar hun eigen kerk is hier niet eens aanwezig als waarnemer. Hetzelfde geldt voor onder meer de Nederlands Gereformeerde Kerken.
Een breder spectrum aan gereformeerde afgevaardigden zou vast een meer spannende bespreking van de eerste lezing hebben opgeleverd. Dr. George Knight III stelde donderdag dat de Geest de gaven van profetie, bidden in tongen en genezing alleen gegeven heeft met het oog op de apostolische tijd. Maar dacht Calvijn daar al niet genuanceerder over? Hoe dan ook, het is ook van de Geest zo veel ”calvi’s” samen te zien bij de kiwi’s. Is het niet in de conferentiezaal, dan wel bij de zeehonden.
Ds. J. G. Schenau is predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Goes. Dinsdag deel 2.
