Dom of slimGrote bedrijven benutten dus blijkbaar wel kansen door te investeren, terwijl het mkb ze laat liggen. Komt dat omdat de laatste groep geen interesse heeft in vernieuwing en verbetering door inzet van ict? De sector is toch verantwoordelijk voor de groei van de economie in de afgelopen jaren en is daarmee de motor van de economie?

De kleinere ondernemers zijn minder dom dan het lijkt. Want terwijl van grote ict-projecten bekend is dat één op de tien volledig mislukt en nog eens zes van de tien gedeeltelijk falen, gelden die cijfers voor hen niet. En missers met ongepast grote financiële gevolgen, zoals het recente voorbeeld van bankier Van Lanschot die 55 miljoen afschrijft op een mislukt ict-project, staan ver van het mkb-bed.

Mkb’ers pakken de zaken meestal anders aan en besturen hun bedrijf anders. Slim, door onderscheidend vermogen omdat ze aan hun doelgroep leveren op basis van doelgerichte producten en diensten. Mond-tot-mond-reclame is daarbij belangrijk. Slim, door het leveren van een goede prijs-prestatie verhouding. Dat zorgt voor klantenbinding. Slim, door niet marktgericht maar klantgericht te werken. Dan ontstaat er een vertrouwensrelatie.

Investeringen zijn gebaseerd op het principe dat er meer moet binnenkomen dan eruit gaat. Alles wordt immers uit eigen zak betaald. Als het gaat om investeringen in ict herkent u de zogenaamde domme mkb’er aan zijn streven naar het uitsluiten van desinvesteringen. Dus alleen investeren in bewezen technologie, met afspraken over prijs en garanties.

Ook moeten investeringen snel een positieve bijdrage leveren voor het mkb-bedrijf. Als die niet duidelijk is groeit het wantrouwen snel. Aantoonbare kostenbesparingen zorgen echter voor een snelle beslissing.

De mkb’er stelt overigens wel duidelijke eisen aan zijn leveranciers. Advies moet gratis zijn. Want alleen op basis van een goed en duidelijk advies kan beoordeeld worden of de leverancier het belang van de klant of zijn eigenbelang dient. En er wordt afgerekend op basis van prestaties. Geen prestatie betekent geen geld. Een leverancier die de weg van de minste weestand kiest maakt geen schijn van kans.

Ondernemerschap

De kern van het probleem met de achterblijvende ict-investeringen ligt dus juist in het feit dat veel leveranciers niet bieden wat het mkb verwacht en omdat het mkb te weinig kan met de innovatieve ontwikkelingen die door de overheid worden gestimuleerd. Logischerwijs blijven de investeringen daardoor achter. En dat ligt terecht aan de mkb’er. Dat is niet dom, maar goed ondernemerschap. Mkb: crisis of niet, ga zo door!

De auteur is ondernemer in de it-sector.

Reageren aan scribent? nietbijbroodalleen@refdag.nl.