De emeritus predikant uit Doornspijk sprak naar aanleiding van Lukas 24:48 over ”En gij zijt getuigen van deze dingen”. Ds. Roos benadrukte dat de discipelen door de opgestane Christus tot getuigen werden aangesteld omdat zij de weg van Christus zelf meegemaakt hadden. „Net als een getuige in de rechtbank konden ze niet zeggen: „Ik was er niet bij, maar ik vind…” Ze mochten uit eigen bevinding getuigen van de grote daden Gods.”De bevinding van de getuigen is ook de bevinding van de kerk, aldus de predikant. „Het gaat hier enerzijds om radeloosheid en wanhoop en anderzijds om een onuitsprekelijke vreugde. Petrus weende eerst bitter, omdat hij gedacht en gehoopt had dat het zo anders zou gaan. Na de opstanding werd alles anders. Toen leerden de getuigen dat het niet uit hen, maar uit Christus was.”

Rijke jongeling

Ds. A. T. van Andel uit Montfoort sprak vanuit Handelingen 9 over de bekering van Saulus. Zijn bekering is ons volgens 1 Timotheüs 1:16 tot een voorbeeld gegeven, aldus de predikant – hoewel niet bij iedere bekering alles op precies dezelfde manier gaat. „Saulus was een ijveraar voor God, maar kende Hem niet. Hoe is dat bij ons? Waar komt ons strijden voor de waarheid vandaan?”

Saulus moest een uitgewerkte zondaar worden, zo zei ds. Van Andel. „Hij was een rijke jongeling geworden. Maar we moeten, zoals Calvijn zegt, de levendmakende doodslag krijgen. Dat geldt hier en dat gaat op de zendingsvelden net zo.”

Wij troosten elkaar zo vaak op weg naar de eeuwigheid en zouden met de knechten van Saulus zeggen: „Kijk eens wat je allemaal hebt meegemaakt: je bent een kind van God!” Maar Saulus moest nog drie dagen in het donker leven, als het ware in barensweeën, zo zei de predikant. „De Heere gaat je ontdekken aan je zonde, totdat je zegt: „Het is buiten hope!” Het gaat erom dat we ontdekken dat alles uit Hem is. Dan ga je ook de uitverkiezing prijzen, waar je altijd zo tegenaan bent gelopen.”

De Hersteld Hervormde Kerk onderhoudt één zendingspredikant, ds. R. J. Oomen in Malawi.