In een hotelzaaltje van het Moskouse Marriott vertellen Russische vertegenwoordigers van de spelen dat er kansen genoeg zijn voor buitenlandse bedrijven in de subtropische badplaats Sotsji aan de Zwarte Zee.Maar zo werkt het in de praktijk dus niet, merkt delegatieleider Ria Westendorp na afloop op. „Ze geven het beeld van een open procedure. Maar het zijn de Russen die de opdrachten binnenslepen.”

Verwonderlijk is dit niet. De Russen hebben een aantal regels aangepast om Russische bedrijven te bevoordelen. Zo kunnen de eigen mensen bijvoorbeeld rekenen op prijsvoordeel.

Architectenbureau Erick van Egeraat, al langer werkzaam in Rusland, wilde graag meedoen aan een tender voor het olympisch dorp. Het bureau had samen met andere sterke bedrijven twee tot drie maanden aan de aanbesteding gewerkt. Toch verloor het de strijd van een Russisch bedrijf. „Dat was deels een financiële keuze, maar ook deels een nationale”, vertelt Roemer Pierik van het bureau later in Sotsji.

Toch begrijpen de Nederlanders dat de Russen het spel zo spelen. Eigen economie eerst, zeker met de crisis. Andere landen zouden eigen ondernemingen ook voorrang geven.

De Nederlanders pakken de zaken daarom anders aan. Met de Russische bedrijven proberen ze subcontracten af te sluiten om zo als onderaannemer aan de slag te gaan. Vele gesprekken in hotelzaaltjes worden gevoerd tussen Nederlandse en Russische bedrijven. „Het is een moeilijk proces”, aldus Westendorp. „Het gaat er bureaucratisch aan toe. Niet voor niets zeggen de Russen dat het belangrijk is om een eigen jurist in te schakelen.” De Nederlandse delegatie bestaat daarom uit bedrijven die al langer zakendoen met Russen en vooral ondernemingen die meer verstand hebben dan de Russen van water en infrastructuur.

Bart van de Kerk van ingenieursbureau Royal Haskoning vindt dat de Russen iets soepeler zijn geworden. „Door de crisis is het lastiger geworden dan ze van tevoren hadden gedacht. Ze beseffen dat ze buitenlanders nodig hebben.”