Deze zaken vallen niet onder de AWBZ, de volksverzekering voor langdurige zorg waaruit de instellingen worden betaald.Dat blijkt uit een onderzoek van Research voor Beleid dat staatssecretaris Bussemaker gisteren naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Zij vroeg om inzicht in de extra diensten en wilde ook weten of de bijdrage die instellingen vragen, ook echt vrijwillig is.

De onderzoekers concluderen dat dat meestal het geval is: bewoners van AWBZ-instellingen betalen doorgaans alleen voor de extraatjes als ze er gebruik van maken.

Enkele instellingen vragen wel een verplichte bijdrage voor zaken als een aansprakelijkheidsverzekering, recreatie en gebruik van media en communicatiemiddelen.

De hoogte van de vrijwillige bijdragen kan nogal uiteenlopen per instelling. Voor wassen of stomen van ondergoed en kleding is met 36 euro de gemiddelde bijdrage het hoogst. Als instellingen worden meegerekend die voor deze dienst niets vragen, ligt dit bedrag op 22 euro.

Wassen en stomen valt sinds het begin van dit jaar niet meer onder de AWBZ voor nieuwe bewoners van verzorgingshuizen. Daardoor wordt dit vaker als extra service aangeboden. Rechtsbescherming is ook een dienst die in opmars is.

Bussemaker wil met de AWBZ-sector gaan praten over de betrokkenheid van de cliëntenraden bij het aanbod van aanvullende diensten. Ook wil ze in gesprek over de grote verschillen in bijdragen die worden gevraagd. „Ik deel weliswaar de visie dat ook mensen in AWBZ-instellingen keuzevrijheid moeten hebben waar het gaat om aanvullende diensten”, aldus Bussemaker, „maar ik ben ook van mening dat daarbij uitdrukkelijk rekening moet worden gehouden met de kwetsbare positie waarin deze mensen zich bevinden.” De bijdrage die voor aanvullende diensten wordt gevraagd kan volgens de bewindsvrouw alleen vrijwillig zijn.

De staatssecretaris herhaalt dat instellingen niet de basiszorg mogen laten versloffen om tegelijkertijd allerlei aanvullende pakketten aan te bieden waar cliënten voor moeten betalen. „Voor mij staat voorop dat de basiszorg voor elke cliënt van voldoende kwaliteit moet zijn.” Bussemaker zegt zich daarbij te laten leiden door de normen voor verantwoorde zorg. „Ik vind het onwenselijk dat instellingen die niet voldoen aan de normen voor verantwoorde zorg hun bewoners wel confronteren met pluspakketten en extra bijdragen.”