Voor het antwoord op die vraag bestookte PVV-Kamerlid Fritsma in de achterliggende dagen nagenoeg alle ministeries met een set Kamervragen rond dit thema. Alleen de departementen van Buitenlandse Zaken, Landbouw en Algemene Zaken ontvingen er geen.Minister van Financiën Bos wel. Van hem wil Fritsma onder meer weten hoeveel belastinggeld er exact door allochtonen wordt opgebracht en hoeveel er anderzijds via toeslagen en dergelijke weer aan deze groep wordt uitgekeerd. Verder wil Fritsma helderheid over de kosten en de opbrengsten van allochtonen omtrent de sociale voorzieningen, justitie en politie (rechtshandhaving, criminaliteits- en terrorismebestrijding), onderwijs, gezondheidszorg, volkshuisvesting en zelfs defensie en verkeer en waterstaat.

De PVV’er wil de antwoorden van de bewindslieden graag uitgesplitst zien naar „dit jaar, de afgelopen 5 jaar, het komende jaar en de komende 5 jaar.”

Het is niet voor het eerst dat de PVV vraagt om een berekening van de kostprijs van immigratie. In diverse debatten vroegen onder anderen Fritsma en fractieleider Wilders hier al om. Nooit eerder deed de partij dit echter in een dergelijke omvang en mate van gedetailleerdheid.

Van zorgminister Klink wil Fritsma bijvoorbeeld letterlijk weten „welk deel van de totale kosten op het gebied van de zorg worden aangewend voor (niet-westerse) allochtonen, mede gelet op het aandeel van deze groep in de bevolking, het relatief zware beroep dat deze groep doet op zorg en welzijn (wat zich vertaalt in zaken als frequent huisartsenbezoek), en het vaker voorkomen van bepaalde aandoeningen bij deze groep (bijvoorbeeld met het oog op geboorten uit neef/nicht­huwelijken).”

Ook in enkele andere landen zijn recentelijk dergelijke kosten-batencalculaties ten aanzien van allochtonen gemaakt. Zo stelde een commissie van het Britse Hogerhuis in april van dit jaar in een rapport dat de toegenomen immigratie, vooral vanuit nieuwe EU-landen zoals Polen, het land weinig of geen economisch voordeel had gebracht. De commissie pleitte er vervolgens voor om het aantal immigranten omlaag te brengen en de mogelijkheid om partners of familieleden te laten overkomen te beperken. Het rapport zette het al gevoelige debat over immigratie in Groot-Brittannië verder op scherp.

Ook in Denemarken, Frankrijk en Zweden zijn, al dan niet door overheidsinstanties, dergelijke berekeningen gemaakt.

Hoewel Wilders in het recente debat over de voorjaarsnota aangaf dat de schade van „de multicul” in Nederland „minstens 100 miljard euro” bedraagt, is in Nederland nog relatief weinig onderzoek verricht naar de kostprijs van immigratie.

Het Centraal Planbureau (CPB) concludeerde in 2003 wel dat arbeidsmigratie geen bijdrage levert aan het verlichten van de financiële gevolgen van de vergrijzing, omdat de kosten voor immigranten voor onder meer zorg, onderwijs, pensioenen en sociale zekerheid groter zijn dan de extra belasting- en premie-inkomsten. Zo zou een immigrant van 25 jaar over zijn gehele levensloop per saldo 3000 euro per verblijfsjaar ‘kosten’.

Bedrijfseconoom Pieter Lakeman berekende in 1999 in zijn boek ”Binnen zonder kloppen” dat dertig jaar immigratie Nederland tot 70 miljard gulden (32 miljard euro) zou hebben gekost.

In de Tweede Kamer krijgt de PVV, behalve van de VVD, weinig steun voor de omvangrijke kosten-batenexcercitie, zo bleek vanmorgen uit een rondgang door dagblad Trouw.

De meeste fracties hebben principiële bezwaren. Zo noemt GroenLinksfractieleider Halsema het „idioot om de waarde van mensen in geld te willen uitdrukken.”