Werkstraf geëist na aanklacht mishandeling
Voor de rechtbank in Utrecht is gisteravond een werkstraf tegen de Bennekommer S. geëist omdat hij zijn kinderen zou hebben mishandeld. De advocaten hekelden de wijze waarop politie en justitie te werk zijn gegaan.
De officier van justitie vroeg de rechters de moeder van de kinderen geen straf op te leggen. Het echtpaar werd afgelopen najaar aangehouden nadat de oudste twee kinderen aangifte hadden gedaan. S. werd negen dagen vastgehouden, terwijl zijn kinderen uit huis werden geplaatst. „Geboeid en met stokken in zijn broek is hij naar zijn stervende vader gebracht, nadat hem eerst was verteld dat zijn vader al overleden was”, aldus zijn advocaat. Nadat de jongste twee kinderen weer bij de moeder kwamen wonen, mocht de vader maandenlang nauwelijks contact met hen hebben.De advocaten D. R. Corbeek en R. Frijns veegden gisteren de vloer aan met het politieonderzoek waarop deze maatregelen gebaseerd waren en met de handelwijze van het openbaar ministerie. Ze noemden een reeks voorbeelden waaruit volgens hen bleek dat de politie partijdig en vooringenomen te werk ging. Volgens hen waren de ondervragers eropuit de aangifte bevestigd te krijgen. Dat zou blijken uit de selectie van getuigen en uit insinuerende opmerkingen, evenals uit een emotionele uitroep van een agent tijdens een ondervraging.
Tijdens de ruim vijf uur durende zitting schetsten de ouders gisteren de grote zorgen die ze zich over hun kinderen maakten. De oudste dochter vertoonde van jongsaf moeilijk gedrag, dat tijdens de puberteit uitmondde in ernstige problemen, met name toen ze het nachtleven inging: „Bier, jongens, drugs.” Ze overnachtte soms in een keet of kwam ’s morgens vroeg pas thuis. Haar gedrag had invloed op haar jongere broer, die ook van jongsaf druk gedrag vertoond had. Beide kinderen sloegen hun moeder en bedreigden haar met een mes.
De ouders wezen de beschuldiging van mishandeling van de hand en wezen op de vele tegenstrijdigheden in de verklaringen van hun kinderen. Een enkele keer was volgens de ouders sprake van een corrigerende tik, waarbij de moeder soms de vader kalmeerde. „De kinderen probeerden ons tegen elkaar uit te spelen.”
Volgens de officier van justitie is een corrigerende tik niet toegestaan: „Kinderen hebben recht op een geweldvrije opvoeding. Elke klap was er een te veel.” Dit werd door de advocaten betwist: „Dat geldt slechts voor een tik richting het hoofd. Daarvan is slechts eenmaal, en dan nog per ongeluk, sprake geweest.”
S. gaf aan spijt te hebben dat hij te weinig tijd aan zijn kinderen heeft besteed. „Ik heb er ook spijt van dat we niet eerder bij de hulpverlening hebben aangeklopt. Bij onze dochter is een ernstige stoornis vastgesteld, maar ze weigert nu elke behandeling.” Mevrouw S.: „Hoe spijtig het ook klinkt richting de oudste twee kinderen, maar na hun vertrek is de rust in huis teruggekeerd. Maar we zijn nu wel een gebroken gezin.” De officier van justitie vond dat er voldoende verklaringen zijn die de mishandelingen bevestigen. Hij eiste tegen de vader 120 uur werkstraf, een voorwaardelijke celstraf van twee maanden en een proeftijd van twee jaar. De moeder zou te weinig hebben gedaan om het „geweld” te voorkomen. De officier vroeg schuldigverklaring, maar zonder straf op te leggen.
De advocaten hekelden de wijze waarop de ouders in de media zijn afgeschilderd. „Daardoor en door de handelwijze van politie en justitie zijn de ouders reeds zwaar gestraft. De verklaringen van de aangevers waren erg algemeen en vaak duidelijk onjuist. Nooit is door getuigen letsel geconstateerd. De oudste twee kinderen hebben zelf verklaard hun moeder met een mes bedreigd te hebben. De moeder heeft nooit een corrigerende tik uitgedeeld en alles gedaan om de situatie in het gezin te verbeteren.”
Uitspraak op 20 juli.