Volgens Tops moeten de mariniers een vaste plaats binnen het stadsbestuur krijgen, zodat ze het veiligheidsbeleid kunnen sturen en uitvoeren. „Nu worden ze nog beschouwd als een tijdelijke voorziening", aldus Tops. Hij vindt dat de mariniers tevens moeten worden ingezet als ’vliegende brigade’ voor urgente veiligheidsproblemen.Rotterdam is in 2002 met de stadsmariniers begonnen. Momenteel zijn er twaalf in dienst. Zij werken in onveilige en probleemwijken. Verder is er een marinier voor Antillianen en een justitiemarinier.

Burgemeester Aboutaleb nam het advies in ontvangst. Hij ziet de mariniers als „de beste mensen aan het front". Aboutaleb beklemtoonde het persoonlijke gezag dat deze hoogbetaalde ’vrije jongens’ moeten uitstralen. Een van de mariniers is overigens een vrouw.

De kracht van het model is volgens Tops dat de mariniers rechtstreeks onder het stadsbestuur vallen. „Als je met een stadsmarinier ruzie hebt, heb je ruzie met de burgemeester. Geeft de gemeente de marinier een bureau en medewerkers in de wijk, dan verliest de aanpak volgens de hoogleraar zijn kracht. De stadsmarinier is in de woorden van Tops een „generaal zonder leger, een zwerver in de organisatiestructuur. De stadsmarinier is van neimand, maar heeft de mogelijkheid om iedereen te spreken en zo nodig aan te spreken".

Rotterdam was destijds de eerste stad die deze mariniers in dienst nam. Steden als Amsterdam, Den Haag, Heerlen en Tilburg hebben inmiddels ook dergelijke ambtenaren, maar die heten daar anders.