Omdat er op het gebied van orgaantransplantatie een Europese samenwerking is, zijn er ook een paar beschikbare harten naar het buitenland gegaan. „Een groter deel hebben wij vanuit het buitenland voor transplantatie gekregen", licht directeur Bernadette Haase van de Nederlandse Transplantatie Stichting (NTS) toe. „Voor iedere donatie ligt de prioriteit in het eigen land. Dat geldt voor alle landen in de samenwerking Eurotransplant. Daarna wordt pas naar een patiënt in het buitenland gezocht".Haase waarschuwt dat het potentieel aan donoren de komende jaren daalt. Dat komt doordat mensen steeds ouder worden. „We moeten de komende jaren dus nog alerter zijn op ons potentieel", zegt zij. De NTS wil daarom acties op touw zetten om het potentieel op niveau te houden of zelfs iets te vergroten. „We willen onder meer proberen het hoge weigeringpercentage te verbeteren". Haase doelt op de weigering van nabestaanden, als hun wordt gevraagd of organen van hun overleden familielid voor transplantaties mogen worden gebruikt.

Ook begint het Universitair Medisch Centrum Groningen met een pilot. Daar wordt onder meer bekeken of de rol van artsen in het contact met de nabestaanden kan worden verbeterd. „Als die net te horen hebben gekregen dat hun dierbare is overleden, wordt ook nog eens gevraagd of ze bereid zijn organen van de overledene af te staan. Kortom, hoe kunnen we op dat soort momenten het beste communiceren met nabestaanden, al wordt natuurlijk elk besluit gerespecteerd", aldus Haase.

In 60 procent van de gevallen weigeren nabestaanden orgaandonaties als hun dat wordt gevraagd. „Mensen zijn dan uiteraard erg emotioneel. De patiënt ligt bovendien nog aan allerlei apparatuur waardoor het hun niet altijd duidelijk is dat hij of zij is overleden. Dan is het nemen van zo’n ingrijpend besluit erg moeilijk. We willen kijken of we daarin eventueel anders moeten opereren. Is het de setting, of het moment van de vragen of de kwaliteit van de vragen die debet zijn aan de weigering? Dan willen we daar verandering in brengen".