Zo profileerde hij zich bijvoorbeeld tijdens de ontmoeting met Verhagen en enkele geestelijken in de Haagse Sint-Jacobuskerk vooral als religieus leider. De bijeenkomst ging niet over politiek, stelde hij afloop. Volgens Verhagen was het gesprek over mensenrechten en het behoud van de vrijheid van religie en culturele waarden echter „absoluut” ook politiek.In de Tweede Kamer schroomde de geestelijk leider van de Tibetanen evenmin om politieke uitspraken te doen over de autonomie van Tibet en zijn –slechte– relatie met China.

Zijn antwoorden op vragen van Kamerleden waren ook al niet consistent. „Religie en politiek moeten worden gescheiden”, zei de dalai lama, die in Tibet het hoofd van de regering vormt en er onder anderen parlementariërs benoemt.

Verder stelde hij alle bevoegdheden uit handen te geven als er een vrije, democratisch gekozen Tibetaanse overheid zou komen. Maar daar moet dan wel een tweederdemeerderheid van de Tibetanen om vragen.

Over de vele Chinezen die in Tibet wonen, zei hij eerst dat die er gerust kunnen blijven wonen. Later bleek dat hij het aantal Chinezen in Tibet flink wil reduceren.

De vrijheid van godsdienst erkent hij officieel, maar ondertussen mag er in Tibet geen zending worden bedreven door christenen.

De dalai lama zei dat het „misschien beter is” als politici religieus zijn. Politieke macht brengt het slechte in een mens naar boven, terwijl religie –en in het bijzonder de wetenschap dat God alles ziet– mensen juist van slecht gedrag weerhoudt. „Enig geloof in God of enig ethisch” is volgens hem „belangrijk.”

De dalai lama toonde er begrip voor dat premier Balkenende hem niet wilde ontmoeten. Die wil de lopende gesprekken met China over mensenrechten niet frustreren door de Tibetaan te ontvangen.