Sommige moslimgeleerden zijn tegen het vieren van nieuwjaarsdag op 1 januari omdat dit niet overeenkomstig de islamitische tradities is. Zij wijzen erop dat het een aanpassing aan westerse gebruiken is en vinden dat alleen de islamitische kalender moet worden gevolgd.

Andere geleerden achten deze interpretatie kortzichtig en vinden dat moslims zich niet van de rest van de wereld moeten isoleren. Zij argumenteren dat de viering op 1 januari niet in strijd is met de islam en dus geen probleem vormt.

Dr. Abdel Aziz Mohammed Farag, professor islamitische wetgeving aan de Azhar-universiteit, vindt het vieren van nieuwjaarsdag ketters, net zoals overigens de viering van moederdag. De islam kent volgens hem slechts twee feesten: Id-al Fitr (aan het einde van de vastenmaand ramadan) en Id-al Adha (feest waarbij een schaap of een ander dier geslacht en het vlees aan de armen uitgedeeld).

De radicale sjeik Youssef Al-Badri, lid van de Hoge Raad voor islamitische zaken, is het met dr. Farag eens. „De islamitische natie moet haar eigen identiteit bewaren en heeft haar eigen feesten.”

Anderen, onder wie dr. Abdel Mo’ti Bayoumi, parlementslid en professor aan de Azhar-universiteit, vinden de viering van nieuwjaarsdag niet belangrijk, maar ook niet in strijd met de islam. De schrijver dr. Abdel Samie is het daarmee eens en voegt daaraan toe dat niet alles uit het Westen mag worden geïmporteerd, zoals het gebruik van alcohol en het eten van varkensvlees.

De discussies laten een oude tweedeling zien tussen moslims die geen invloeden van buitenaf willen accepteren en zij die deze houding bekrompen vinden. Dit debat gaat echter aan de grote massa voorbij. De eerste januari is geen officiële vrije dag. Winkels en kantoren zijn gewoon open. Van een viering van nieuwjaarsdag zoals in het Westen is in Egypte nauwelijks sprake.