Rondborstig erkende de eerste burger dat het anders had gemoeten. Daarmee haalde hij de angel uit de kwestie en hadden de oppositiefracties het nakijken.De indruk die van Wolfsen na de affaire blijft hangen, is die van een burgemeester die zijn onkreukbaarheid niet graag in het geding gebracht zag door een krantenartikel dat volgens hem aan alle kanten rammelde. In zijn ijver om zijn blazoen onbesmet te bewaren, wist hij publicatie van het artikel te verijdelen, zelfs al nadat het van de persen gerold was. De commotie die daarover ontstond, veroorzaakte echter grotere schade dan het artikel gedaan zou hebben.

Wolfsen nam de ontstane beroering donderdag volledig voor zijn rekening, ook al werden sommige telefoontjes niet door hemzelf, maar door ambtenaren gepleegd.

De vijf fracties die het interpellatiedebat hadden aangevraagd, legden het erop toe de kwestie volledig uit te peuren en tot een veroordeling van de handelwijze van de burgemeester te komen. Doordat deze zelf alle feiten en fouten opnoemde en erkende, maaide hij het gras voor hun voeten weg. De poging van de vijf fracties om het zware middel van een raadsonderzoek in te zetten, kreeg onder de andere fracties dan ook geen enkele steun.

De beeldvorming over bestuurders wordt in hoge mate door de media bepaald. Daarbij hebben plaatselijke bladen, ondanks het soms lage journalistieke niveau en een subjectieve benadering, onevenredig veel invloed. Dat kan voor overheidspersonen erg storend zijn. De schijnwerpers waarin zij hun werk doen, vragen echter ook om een zorgvuldige omgang met die media. Wolfsen stelt van zijn fout geleerd te hebben. „Dit zal niet weer gebeuren.”