TROEPEN: Op Kamp Holland zijn circa 1000 Nederlandse en 700 Australische militairen gelegerd. De hoofdmoot van de eigen troepen bestaat uit infanteristen –twee samengestelde compagnieën van de Luchtmobiele Brigade en de pantserinfanterie–, ondersteund door specialisten van andere wapens en dienstvakken.Ondersteuning: Op Kamp Holland bevinden zich ook de staf van Task Force Uruzgan, het Provincial Reconstruction Team en het detachement Apachehelikopters. Bovendien is er een compleet hospitaal ingericht. De operatiekamer en de intensive care bevinden zich in een bunker, zodat operaties altijd kunnen doorgaan. De staf van het detachement werkt ook in een bunker.

vliegtuigen: Naast het hospitaal ligt de zogeheten Rotary Wing Site. Op die plek is 3000 kubieke meter beton gestort dat plaats biedt aan een onderhouds­tent en aan vier Apachehelikopters. Kamp Holland beschikt over een landingsbaan waarop bijvoorbeeld een C-130 Hercules en een C-17 Globemaster kunnen landen. Het onbemande vliegtuigje Sperwer houdt de omgeving vanuit de lucht in de gaten.

bescherming: Op Kamp Holland staan zo veel gepantserde containers dat in geval van een beschieting alle militairen op de basis kunnen schuilen. Het dak van een gepantserde container bestaat uit twee lagen van elk 8 millimeter dik pantserstaal met daartussen 10 millimeter lucht. De containers staan meestal gegroepeerd opgesteld met erboven nog een extra dak van golfplaten. Eromheen staan zogeheten hesco’s, met staalgaas verstevigde zandzakken. Ruim dertig gepantserde containers zijn ingericht als fitnessruimte. Daarnaast zijn de staalcontainers gepantserd, evenals de containers van eetzaal en kantine. De omheining van het kamp telt een slordige 14 kilometer, met om de 250 meter een wachttoren.

voorzieningen: Naast fitnessruimtes en andere ontspanningsmogelijkheden zijn er voor de duizend militairen voldoende wasgelegenheden. Die staan tussen de woonchalets. Drie lokale werknemers runnen de wasserette. Op het kamp leveren drie eigen bronnen het benodigde water voor de wasserette. Drinkwater voor de militairen zit in flessen die van elders worden aangevoerd.

camp hadrian: Behalve over Kamp Holland hebben de Nederlandse troepen in Uruzgan de beschikking over een tweede basis: Camp Hadrian in Deh Rawod. Het is de kleinste van de twee Nederlandse bases en ligt in het zuidwesten van de provincie. Op het kamp bivakkeren ongeveer 300 Nederlandse militairen: vier pantserinfanteriepelotons, ondersteund door specialisten van andere wapens en dienstvakken. Voor het uitvoeren van patrouilles beschikken de militairen over pansterwiel- en pantserrupsvoertuigen. Een pantserhouwitser en mortieren voorzien de troepen in geval van nood van vuursteun. Om het kamp ligt een 4 kilometer lange beschermingswal.

Patrouilleposten: In de buurt van Camp Hadrian liggen twee patrouilleposten. In het noorden Coyote en aan de westoever van de rivier de Helmand Phoenix. Vanuit deze posten kunnen de Nederlanders de streek ten westen van Deh Rawod scherp in de gaten houden. De gevechtstroepen treden hier met enige regelmaat samen met het Afghaanse leger op.

PRT: Een belangrijke rol in de Nederlandse bijdrage in Uruzgan speelt het provinciaal reconstructieteam (PRT), dat verantwoordelijk is voor de ondersteuning van de wederopbouw in de Afghaanse provincie. Het PRT maakt deel uit van de internationale ISAF-stabilisatiemacht in Afghanistan en staat onder leiding van de NAVO.

Operaties: De Nederlandse militairen houden zich niet alleen bezig met opbouwwerk. Met enige regelmaat moeten gevechtstroepen slag leveren met de vijand. Een van de laatste grote operaties was Tura Ghar, in januari van dit jaar. Nederlandse militairen kwamen samen met Afghaanse en Australische eenheden in actie in het noordoostelijke deel van de Baluchivallei in Uruzgan. In het gebied sneuvelde de Nederlandse sergeant Mark Weijdt eind vorig jaar door een bermbom.

Slachtoffers: Behalve tot (zwaar)gewonden heeft de Nederlandse missie in Afghanistan tot nu toe geleid tot negentien doden, van wie er vijftien sneuvelden in Uruzgan. Vier militairen kwamen om in 2006, het eerste jaar van de Nederlandse aanwezigheid in Uruzgan. In 2007 ging het om acht dodelijke slachtoffers, in 2008 waren er zes Nederlandse doden te betreuren. Gisteren kwam soldaat der eerste klasse Azdin Chadli (20) om het leven door een raketaanval op Kamp Holland.

Bevel: Vanuit een hoofdkwartier in Kandahar heeft een hoge militair de leiding over alle NAVO-troepen in Zuid-Afghanistan. Momenteel is dat de Nederlander generaal-majoor Mart de Kruif. Hij voert sinds 1 november het bevel over zo’n 19.000 militairen uit zestien verschillende landen.