Tot in de jaren tachtig werden doodgeboren kinderen in rooms katholieke streken direct bij hun moeder weggehaald en op een vaak onbekende plaats begraven. Volgens de initiatiefneemsters, zelf moeder van een doodgeboren kind, was er nooit ruimte en gelegenheid om het verdriet over het verlies van hun kind te verwerken. Het monument moet een plaats bieden waar moeders bij hun rouw en verdriet kunnen stilstaan.

Het gedenkteken is geplaatst aan de zuidzijde van de Grote Kerk in Venray. Daar werden tot in de jaren tachtig de doodgeboren kinderen in zogenaamde ongewijde grond begraven. „Het kind werd direct na de geboorte weggepakt”, zegt initiatiefneemster N. Aben. „We mochten het niet zien, we mochten er niet eens over praten. Ons werd toen gezegd dat zoiets niet goed zou zijn voor een volgende zwangerschap. Het werd ergens in de grond gestopt. Ik weet nog steeds niet waar mijn doodgeboren kind is begraven.”

De Venrayse kunstenaar P. Hermans ontwierp het monument. Het bestaat uit drie zwarte blokken hardsteen met daarop drie bronzen schalen. In de schalen zitten opengewerkte sterren. De kunstenaar liet zich inspireren door het Mexicaanse gebruik geboorteschalen te schenken aan de pasgeborene. Bij diens dood wordt daar met een spijker een gaatje ingemaakt. Op de drie schalen zijn respectievelijk een baby’tje, babyvoetjes en babyhandjes geplaatst.

Het monument heeft 15.000 euro gekost. De helft daarvan hebben de initiatiefneemsters zelf ingezameld. De gemeente Venray heeft de rest betaald.