„Ik zing altijd de tenoraria’s”, zegt hij. „De beginaria ”Comfort ye, my people” (”Troost, troost Mijn volk”) is direct al heel mooi, die moet je met gevoel zingen. Als je dat goed doet, zit je gelijk in het verhaal.”Dat verhaal vertelt globaal de levensweg van Jezus. Het wordt vooral in de decembermaand gezongen, omdat het het meest betrekking heeft op de geboorte van Jezus. Na negentien jaar uitvoeringen kan Martinus de ”Messiah” wel dromen. „Als het moet, zing ik alles uit m’n hoofd, het zit er helemaal ingestampt.” Een van de mooiste delen vind hij het bekende ”Hallelujah”. „Dat is echt een explosie op dat moment, dat vol gezongen mag worden.”

Eigenlijk is alles wel mooi, vindt Martinus. „Het slotgedeelte ook, met ”Worthy is the Lamb”, en ”Blessing and Honour”, en dan steeds harder naar het ”Amen” toe. Daarna is het héél stil in de kerk, totdat de dirigent z’n armen laat zakken. Soms proberen mensen al eerder te applaudisseren, maar dat wordt niet echt gewaardeerd. Vanuit het verhaal gezien kan dat niet.”

In december heeft Martinus achttien keer de ”Messiah” uitgevoerd. „Dan zeggen mensen: Achttien keer hetzelfde stuk? Maar je zit in achttien verschillende kerken, met achttien keer een ander publiek. De ene keer loopt het beter dan de andere keer. Soms spat het er gewoon van af, dan krijg je er zelf kippenvel bij.”

Vanaf 17 april zingt The Bach Choir een zevental herdenkingsconcerten, met evergreens van Händel. Dan zullen ook delen van de ”Messiah” tot klinken worden gebracht.

Meer informatie: www.pieterjanleusink.nl.