Politiek

Kritiek Kolijn op dissertatie Post

SGP-partijvoorzitter Kolijn heeft alle 276 bladzijden van de dissertatie van H. A. Post over de vrouw in de SGP doorgenomen. Hij heeft waardering en kritiek.

5 March 2009 12:19Gewijzigd op 14 November 2020 07:26

Waardering heeft de partijvoorzitter voor de beschrijving van het proces in de partij. „Wat er in staat, klopt. Dat kan ook bijna niet anders, zou ik zeggen, want de partij heeft het Post wel erg gemakkelijk gemaakt. Hij mocht onder voorwaarden de notulen van het hoofdbestuur inzien. De belangrijkste was dat citaten van nog in leven zijnde personen niet herleidbaar mochten zijn.”Lang heeft het hoofdbestuur niet nagedacht over de vraag van Post om inzage: „Ik ben voor openheid, mits het mensen niet beschadigt. Het partijbestuur heeft overigens besloten om het partijarchief binnen afzienbare tijd over te dragen aan het rijksarchief. Dan kunnen andere onderzoekers er ook gebruik van maken.”

Kolijn mist in de dissertatie de vermelding van een besloten bijeenkomst in Amersfoort in 2006. „Daar heeft het partijbestuur informeel de mening gepolst van de kiesverenigingen. Die was voor ons aanleiding om onze plannen voor het lidmaatschap van de vrouw van kiesverenigingen mogelijk te maken.”

De analyse van Post dat het hoofdbestuur meer over de rechterschouder kijkt en dan links kiezers verliest, deelt Kolijn niet. „Ik herken me daar niet in. De inzet van het hoofdbestuur is een andere: wij willen de héle partij bij elkaar houden, en dat kun je ons toch moeilijk kwalijk nemen.”

Moeite heeft de partijvoorzitter met de conclusie dat Van der Vlies niet mordicus tegen het passief kiesrecht voor vrouwen zou zijn. „De Volkskrant scheef dat enkele jaren geleden ook. Dat bleek niet te kloppen. Een foutief bericht moet je niet nieuw leven inblazen.”

„Principieel oneens” is Kolijn het met de denklijn van Post dat de Schriftgegevens over de positie van de vrouw in de gemeente niet doorgetrokken mogen worden naar de samenleving. „Vanuit klassiek-christelijke opvattingen over de plaats van de vrouw is die verbinding er wél.”

De vergelijking die Post maakt tussen de ARP en de SGP kan Kolijn niet meemaken. De ARP aanvaardde in de jaren vijftig het passief kiesrecht. „De suggestie is dat wij enkele tientallen jaren achterlopen en over een aantal jaren alsnog overstag gaan. Er is een groot verschil tussen de ARP van toen en de SGP van nu: wij willen eerlijk recht doen aan de grenzen die de Bijbel ons stelt.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer