„Hoe verwonderlijk dat onze regering openlijk verklaarde de hulp van God in haar regering nodig te hebben! Zij schreef het volgende ervan voor de nationale biddag: „De nood der tijden, die zich ook in ons land zozeer doet gevoelen, dwingt in het bijzonder tot verootmoediging en tot het inroepen van Gods hulp. Daarvan is de regering ten volle overtuigd.”We denken dat onze lezers verbaasd zullen zijn bij het lezen van het bovenstaande. We willen u direct duidelijk maken dat onze Hoge Overheid dit helaas niet in 2009 heeft geschreven, maar ruim 90 jaar geleden op 28 november 1918!

Het is toch niet voor te stellen dat zulk een bijzondere oproep door onze regering in onze tijd zou gedaan worden. En dan te bedenken dat de nood der tijden niet minder is geworden. Zullen de tijden nog banger moeten worden, om overheid en onderdanen onder de Heere te brengen? Alleen genade is oorzaak dat we voor de Heere in de schuld terechtkomen, en begeren om tot Hem en Zijn Woord terug te keren.

Al roept onze regering ons dan niet meer op om ons te verootmoedigen en Gods hulp in te roepen, doch de Heere als de hoogste Wetgever en Gebieder doet dit wel. Is het dan niet nodig om op 11 maart onze jaarlijkse biddag te houden, hoewel in sommige gemeenten op een andere datum? Het is nodig om van de Heere af te smeken of Hij met Zijn lieve Geest niet van ons wil wijken, noch het licht van de kandelaar van ons wil wegnemen. Alsook om van de Heere af te smeken of Hij in het seizoen dat voor ons ligt Zijn zegen wil schenken aan de arbeid die we hebben te verrichten.

We kunnen zo bedroefd en bezorgd zijn als we vernemen hoe Gods Woord veracht wordt. De gangbare mening aangaande Gods Woord is over het algemeen veranderd, zodat spraakmakers daarop openlijk kritiek durven te leveren, zoals we onlangs in de krant konden lezen. Echter, de Heere blijft ons oproepen om tot Zijn Woord terug te keren.

De waarheid is weer in het geding als er gedebatteerd wordt of we ons wel moeten houden aan het Schriftuurlijke gegeven dat de Heere hemel en aarde uit niets en in zes gewone dagen heeft geschapen. We zien een gehele omslag in het principiële denken aangaande de onfeilbaarheid van Gods eeuwig blijvend Woord en Getuigenis. Degenen die Gods Woord nog als het geïnspireerde Woord van God zien vanaf Genesis 1 tot Openbaring 22 worden betiteld als bekrompen en onontwikkeld.

Echter, allen die de authenticiteit, de zuiverheid en de volkomenheid van de Heilige Schrift in twijfel trekken menen met hun eigen wijsheid een beter antwoord te kunnen geven dan de Heere ons in Zijn Woord leert. De mens wil God, Zijn schepping en Zijn handelingen met het mensdom op aarde rationeel begrijpen. Daarom verwerpt hij alles wat boven de ratio gaat, en geeft een interpretatie aan wat hij logisch acht. Doch het geloof spreekt een geheel andere taal: Door het geloof verstaan wij dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen die men ziet, niet geworden zijn uit dingen die gezien worden (Hebr. 11:3).

Wat een tegenstelling is het om óf met ons verstand God en Zijn handelingen te willen begrijpen en te doorgronden, óf dat we door het geloof Gods almacht en vrijmacht mogen goedkeuren en aanbidden. We denken aan een oude begenadigde vrouw die haar gedachten vanwege ouderdom niet meer onder controle heeft. Zij heeft geleerd dat het alleen genade is, zonder dat er iets van haar in aanmerking komt. Zij zei: „Ik weet niet alles meer, en ik ben bevreesd dat ik mijn gedachten geheel zal verliezen. Doch de Heere heeft mij beloofd dat al zou dit gebeuren, het volgende blijft gelden: „Gods Woord houdt stand in eeuwigheid en zal geen duimbreed wijken.” Dat bedoelen we! Zij is door God wijs gemaakt tot zaligheid, en gelooft wat Hij in Zijn Woord zegt. We achten haar in geestelijk opzicht wijzer dan al die spraakmakers en betweters. Vrienden, laten we toch vragen om zulk een geheiligde kennis bij God vandaan.”

Naast/
Al jarenlang doet er een hardnekkig gerucht de ronde, schrijft Gerrit den Broeder in Naast/ (informatieblad voor Zending & Hulpverlening vanuit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt): het gerucht dat Nederlandse goededoelen-organisaties op bergen geld zitten.

„Een van de redenen hiervoor zijn de gebeurtenissen na de tsunami in 2004. Er is toen in totaal zo veel geld ingezameld, dat er voor iedere overlevende een bedrag van zo’n 6000 euro vrijkwam. Wat ook voor mensen in ontwikkelingslanden een behoorlijke klap geld is. Het schijnt dat de tweedehands Mercedessen in sommige landen tegenwoordig niet meer zijn aan te slepen. Dat zijn mooie verhalen… voor aan de borreltafel.

Hetzelfde soort verhalen gaat er natuurlijk ook over De Verre Naasten (de zendingsorganisatie van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, red.). „Want”, zegt ome Joop (en ome Joop kan het weten, want hij is als kind jarenlang met het zendingsbusje de gemeente rondgegaan), „DVN werkt niet meer hier en niet meer daar. Dat moet dus wel betekenen dat er veel geld over is.” Maar kennelijk heeft ome Joop er nooit over nagedacht wat het kost om een project af te ronden. Of over het simpele gegeven dat een goede doelenorganisatie altíjd bepaalde reserves moet hebben voor noodgevallen of in gevallen dat de giften ineens drastisch teruglopen.

Kortom, met die bergen geld valt het allemaal best wel mee. In ieder geval heb ik ze nog niet waargenomen. Voor 2009 is er zelfs minder geld dan voor 2008. Dat is jammer, want er liggen allerlei goede projecten op de plank. Hier in Benin bijvoorbeeld ligt een voorstel voor een schoolkantineproject. Veel schoolkinderen op het platteland blijken namelijk alleen ’s avonds te eten te krijgen, en zitten dus de hele dag op school met een lege maag. Wat natuurlijk niet erg bevorderlijk is voor de schoolprestaties. Dit project zal echter in 2009 waarschijnlijk op de plank blijven liggen, omdat er simpelweg geen geld voor is.”

Bethelbode
In het Darwinjaar heeft er een oerknal plaatsgevonden in de evangelische vijver. Dat schrijft Martin Penning in de Bethelbode (maandblad van de vrije evangelische gemeente te Hilversum). Penning wil wat zorgen delen.

„Want als we gaan twijfelen aan de twee eerste hoofdstukken van de Bijbel, dan vraag ik mij af hoe dat uiteindelijk gaat aflopen? Water dat wijkt zodat er twee muren ontstaan waardoor een volk van de ene kant naar de andere kant kan lopen? Een bijl die op het water blijft drijven? Een kruikje met olie die niet opraakt? Een man die over het water loopt? Een verlamde man die zomaar opstaat en weer kan lopen? Een Man die voor onze zonden aan het kruis is gestorven? Een Man die uit de doden is opgestaan en zit aan de rechterhand van de Vader? Deze gebeurtenissen passen niet bij wereldse wijsheid, die passen bij geloof. Geloof in de Bijbel als Woord van God. Dat wat we lezen in Gods Woord is niet altijd te rijmen met wetenschappelijke beschouwingen. We hebben te maken met een almachtige God.”