– Augustus 1971 tot 1972: De twee landen houden de eerste formele gesprekken sinds het einde van de Korea–oorlog in 1953. De buurlanden komen op 4 juli 1972 tot een gezamenlijke verklaring, waarin zelfstandigheid en vreedzame hereniging centraal staan.– December 1991: Noord– en Zuid–Korea bereiken een grensakkoord. Ook beloven de landen elkaar te erkennen en geen militaire confrontaties aan te gaan. Deze overeenkomst dient als de basis van alle latere verdragen over samenwerking en het stoppen van nucleaire activiteiten.

– 15 juni 2000: De leiders van de twee landen houden een eerste top. De ontmoeting in Pyongyang tussen de toenmalige Zuid–Koreaanse president Kim Dae–jung en de Noord–Koreaanse leider Kim Jong–il leidt tot meer samenwerking. Ook volgt een korte periode van meer openheid van het noorden.

– Juni 2004: Noord– en Zuid–Korea stoppen met het uitzenden van propaganda langs de zwaarbewaakte grens. Ook wordt gewerkt aan het voorkomen van gevechten op zee. In de Gele Zee, ten westen van de twee Korea’s, raakten marineschepen van beide landen in 1999 en 2002 slaags.

– Juli 2005: De landen creëren een verbindingskantoor dat de prille betrekkingen moet verbeteren.

– Oktober 2007: Een tweede topontmoeting leidt tot beloftes van het zuiden om in het noorden te helpen met het herbouwen van wegen en andere infrastructuur. Ook mag een trein tussen de twee landen gaan rijden. De behoefte aan vrede wordt nogmaals uitgesproken.

– Februari 2008: De conservatieve politicus Lee Myung–bak komt aan de macht in Zuid–Korea. Hij slaat een hardere toon aan die Pyongyang niet bevalt. In de maanden daarna verslechteren de verhoudingen.

– Januari 2009: Noord–Korea besluit alle vormen van toenadering tot de zuiderburen stop te zetten.