Ruim vijf jaar geleden leefde zij hier nog. Nu schuifelen bezoekers door de gangen. Ruim vijf jaar geleden bedienden lakeien hier prinses Juliana en haar man. Nu bewonderen Oranjeliefhebbers de stijlvolle kamers van het paleis. Ruim vijf jaar geleden zaten de hekken voor het paleis dicht. Nu gaat de poort open voor elke betalende toerist.Juliana leefde in een aparte wereld, zo laat de foto-expositie ”Juliana op Soestdijk” zien. Paleis Soestdijk was aan de ene kant de plek waar zij ministers ontving, aan de andere kant was het de plek waar zij samen met prins Bernhard haar kinderen grootbracht. „Koningin Juliana koos er daarom voor twee werkkamers te hebben. Een was voor de staatsrechtelijke zaken. Daar ontving zij bijvoorbeeld de premier. Daarnaast had zij een privéwerkkamer. Daar schreef zij briefjes aan haar vrienden. Een goede keus”, zegt drs. Wite de Savornin Lohman van de Stichting Openstelling Paleis Soestdijk, wijzend op foto’s van koningin Juliana achter de bureaus in haar verschillende kamers. Twee kamers waar indertijd maar weinig Nederlanders een stap over de drempel zetten.

Zo zijn er meer foto’s die iets van het -verborgen- dagelijkse leven van de koninklijke familie laten zien. Mooi is de foto van een ontspannen koningin in het gras aan de waterrand. Zo hebben niet veel mensen haar gezien. Net zomin als prins Bernhard zittend op een speelgoedauto.

Nederlanders zagen vooral de formele kant van de prinses. Juliana als koningin. Vijf levensgrote statieportretten verbeelden die kant van haar leven. Alle vijf de foto’s zijn in paleis Soestdijk gemaakt. Fotografen als Max Koot slaagden erin de vorstin een koninklijke uitstraling te geven.

Bloemenlakei
Sommige foto’s zijn komisch van karakter. Wat te denken van een opname van een fotosessie van koningin Juliana? De koningin poseert op een stoel. Achter haar een fraai stukje paleismuur. Voor het beeld is het mooi als een vaas met bloemen een deel van de foto vult. De oplossing? Een lakei -op de echte foto natuurlijk net buiten beeld- houdt de vaas precies op de goede plek. Blijkbaar was er geen kastje of tafeltje voorhanden.

Hét bordes ontbreekt niet in de foto-expositie. „Daar gebeurde het immers”, zegt De Savornin Lohman. Jaarlijks paradeerden honderden Nederlanders langs het paleis om de familie te groeten. Die beelden staan bij veel Nederlanders in het geheugen gegrift.

Het bordes blijft voor huidige bezoekers van het paleis verboden gebied. Wel kunnen ze vanachter de deuren van het bordes een indruk krijgen van het zicht dat de koninklijke familie er had.

Niet op slot
De deuren boven aan de bordestrap kunnen overigens niet op slot, vertelt een gids tijdens de rondleiding. „Dit paleis en het terrein eromheen zijn tot in alle hoeken bewaakt. Overal hangen camera’s en ’s nachts lopen er honden rond, maar de hoofddeur van het paleis kan niet op slot. Doet u overigens geen moeite om binnen te komen. Dat lukt u toch niet. Achter de deur staat een groot, zwaar gewicht dat de deur dicht houdt. En voor u zo ver bent, bent u al lang gesignaleerd”, zegt ze tegen de bezoekers van het Julianapaleis.

De expositie loopt tot 31 maart. „Daarna is het tijd voor wat anders. Er zijn geen plannen voor meer activiteiten rond honderd jaar Juliana op Paleis Soestdijk. Er komt een grote tentoonstelling op Paleis Het Loo in Apeldoorn. We willen elkaar niet voor de voeten lopen en het is hier sowieso al heel erg Juliana.”

Meer informatie: www.paleissoestdijk.nl.

De expositie ”Juliana op Soestdijk” is alleen in combinatie met een paleisbezoek te bezichtigen. Kaarten à € 12,50 (incl. parkbezoek) kunnen uitsluitend via de website worden gereserveerd.

---

Beelden in de tuin
De tuin van paleis Soestdijk is uitgestrekt. Er staan verschillende kunstwerken en beeldjes, maar een standbeeld van de laatste bewoners ontbreekt. Als het aan de stichting Beelden Koningin Juliana en Prins Bernhard ligt, komt daar nog dit jaar -in het Julianajaar- verandering in, zo maakte de stichting vorige week bekend.

Kunstenaar Kees Verkade is in zijn atelier in Monaco druk bezig om twee levensechte bronzen beelden van het echtpaar te maken. De beelden laten Juliana en Bernhard op ware grootte en in de kracht van hun leven zien. Als Paleis Soestdijk in de toekomst wordt verkocht en de bestemming verandert, wil de stichting dat de beelden naar Paleis Het Loo in Apeldoorn verhuizen.

Er moet nog één hobbel worden genomen, zegt Wim Velthuizen van de stichting: het geld. „In het ongunstigste geval hebben we nog 1 ton nodig”, aldus Velthuizen. „Het is heel moeilijk in deze tijd aan geld te komen. Dankzij relaties hadden we genoeg geld om Verkade aan het werk te zetten. Hopelijk kunnen we veel geld besparen als bedrijven tijdens het vervoer en de plaatsing van de beelden hun diensten in natura aanbieden. Ik ben ervan overtuigd dat we dit gaan redden.”