Volgens de conceptordinanties die de triosynode twee weken geleden heeft vastgesteld, moeten de classicale vergaderingen veel meer taken gaan verrichten dan nu het geval is. „Zonder enige bestuurlijke versterking wordt dit aan hen opgedragen”, klaagt drs. D. den Hoedt, voorzitter van het interregionaal overleg, waarin vertegenwoordigers van de RDC-besturen elkaar treffen.

Den Hoedt brengt de problematiek van de classicale vergaderingen deze week onder de aandacht in het opiniemagazine ”Woord & Dienst”. Hij pleit voor een versterking van de algemene classicale vergaderingen binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). En als dat niet lukt, verwacht het interregionaal overleg ten minste een fundamentele bestuurlijke versterking van de classis op een andere manier.

De taak van de classes, aldus Den Hoedt, is nu al verre van eenvoudig. „Het kost, zoals overal in de kerk, moeite om de moderamina en brede moderamina van de classes te bemensen.” „Dat het vaak goed loopt, is te danken aan de grote inspanning en trouw van vele leden van die moderamina.” Maar als kerkorde en ordinanties worden aangenomen zoals voorgesteld, krijgt de classis er nog eens een fors aantal taken bij.

Het voorstel ter synode om een scriba vrij te stellen voor de vele taken van de classes, leed schipbreuk. Den Hoedt put moed uit het feit dat de classes over deze onderwerpen hun mening nog moeten geven, waarna de synode opnieuw moet oordelen. „Gelegenheid voor bezinning dus.”

Of deze hoop gegrond is, staat nog te bezien. Het ging op de triosynode immers om een tweede lezing. De classes mogen alleen nog considereren (reageren) op de nieuw ingebrachte elementen. De ruimte voor wijzigingen is dus beperkt.

De provincies roepen de classes in ieder geval op om op hun zaak te letten. „Als provincies willen we graag een ’nette erfenis’ achterlaten. Nu is dat volstrekt onmogelijk.”

Van de rdc’s verwacht Den Hoedt de noodzakelijke hulp niet. Die moeten namelijk kleiner worden in plaats van dat ze worden versterkt. „Bovendien geldt nog een principiëler argument. Veel van de kerkordelijke taken op bestuurlijk niveau dienen door de ambtelijke vergaderingen te worden behandeld, en niet door de regionale dienstenorganisaties. Onze kerk moet een presbyteriaal-synodale kerk blijven en niet een kerk worden met episcopale trekken, waar de dienstenorganisatie de lakens uitdeelt in plaats van te dienen.”

Dr. J. van Beelen, scriba van de provinciale kerkvergadering (pkv) Gelderland, schreef vorige maand eveneens een verontruste brief aan de leden van de triosynode.