De vakbonden discussieerden gisteren met elkaar en met vakorganisatie RMU over de vraag of de economische toestand loonmatiging vraagt. De RMU –die voorafgaand aan het debat haar jaarlijkse Nota Arbeidsvoorwaardenbeleid presenteerde– heeft een loonwens van 1,5 tot 2,5 procent.„Zo’n loonwens kunnen werkgevers in hun zak steken; die is gemakkelijk verdiend. Ze hoeven er niks voor te doen”, aldus een laconieke voorzitter Henk van der Kolk van FNV Bondgenoten. Net als cao-coördinator Rienk van Splunder van CNV vindt hij het riskant om „te laag” in te zetten. Beide organisaties stelden hun looneis vast op maximaal 3,5 procent.

„We moeten onze ogen niet sluiten voor de realiteit”, motiveerde Chris Baggerman, coördinator arbeidsvoorwaardenbeleid bij de RMU, de loonwens van zijn organisatie. „Op dit moment zijn er 295.000 werklozen in Nederland; de verwachting is dat het er in 2010 zo’n 500.000 zijn. Een te hoge looneis vormt een bedreiging voor bedrijven en hun concurrentiepositie.” Hij moet er niet aan denken dat bijvoorbeeld de transport-, metaal- of bouwsector een loonstijging van 3,5 procent krijgt voorgeschoteld.

Van der Kolk: „Volgend jaar wordt een jaar met verschillende snelheden. Er zullen bedrijfstakken zijn waar het slecht gaat, zoals in de metaal en de transportsector, maar sommige gaan nog met volle kracht vooruit, zoals de scheepsbouw. Die medewerkers hebben ook hard gewerkt; dat mogen ze best merken.” De RMU vindt dat ook, alleen zou de organisatie extra beloningen in zo’n geval zoeken in een winstgerelateerde uitkering.

Op de stelling ”Solidariteit met een met ontslag bedreigde collega is belangrijker dan een procentje meer of minder loonstijging” reageren de FNV- en de CNV-man sceptisch. Van der Kolk: „Als het slecht gaat, red je het niet met een procentje. En: wees ook solidair met jezelf.”

Over één speerpunt zijn de drie vakorganisaties het roerend eens: alles wordt meer dan ooit maatwerk. Loek Hermans, voorzitter van MKB-Nederland, deed een uitspraak waar alle vakvoormannen blij mee waren. Hij reageerde op de stelling ”Topmanagers hebben bij loonmatiging een voorbeeldfunctie”. Hermans: „Mkb-ondernemers gaan er liever zelf op achteruit qua inkomen dan dat ze werknemers moeten ontslaan.”