Hilkens -zij spreekt woensdagavond in Amsterdam tijdens een debat van het maandblad Opzij- maakt zich grote zorgen over jongeren die seksualiteit als consumptieartikel of afhaalmaaltijd zien. Ze keert zich tegen de algehele pornoficatie: de invloed op het alledaagse leven van een ooit obscure en nu commerciële, lucratieve miljardenindustrie. „Is het hoge aantal borstvergrotingen, het bezoeken van stripclubs en halfdronken op tv je borsten laten zien, het resultaat van ferm bevochten seksuele vrijheden?”In dit verband hekelt de journaliste de alles-moet-kunnenmentaliteit: „De schaamtecultuur waarin mijn grootouders opgroeiden, maakt plaats voor een sfeer van schijnbare schaamteloosheid en totale openheid. Dat seks in het echte leven vaak complex is en dat het ten grondslag kan liggen aan relationele crises en zelfs echtscheidingen komt zelden aan de orde.”

Seksualiteit mag in de beeldvorming best wat vaker aan intimiteit worden gekoppeld, stelt de feministe. „Dat de huwelijkse seksnorm uit mijn oma’s dagen vervlogen is, daarvoor ben ik enorm dankbaar. Maar dat de woordcombinatie ’liefde’ en ’seks’ voor sommigen inmiddels overeenkomt met vloeken in de kerk, stemt enigszins droevig. De seksuele revolutie is onvoltooid. Vrijheid lijkt op het terrein van seks verworden tot onverschilligheid.”

Volgens Hilkens wemelt het overal van geseksualiseerde beelden. „Op internet vechten de mensonvriendelijke, respect en liefdeloze seksvoorstellingen om aandacht. Kinderen en tieners consumeren al deze beelden in grote hoeveelheden: gewenst of ongewenst.”

Met name in commercials wordt de vrouw in de ogen van de journaliste teruggebracht tot niets meer dan een lichaam. „Producenten promoten hun producten met behulp van een behoorlijke dosis sensualiteit. De vrouw bekoort en verkoopt.”

Hilkens constateert in haar boek dat er een weinig constructieve dialoog over seksualiteit is ontstaan. Zelf kiest ze echter duidelijk partij: „Juist vrijzinnige, progressieve lieden zouden hardop moeten durven brainstormen over de waarde van seksualiteit en pornografie in onze samenleving. Alleen op die wijze kunnen we verhinderen dat religieuze groeperingen wederom met deze thema’s aan de haal gaan.”