De op het ministerie van Landbouw ondertekende afspraken gelden voor melk- en vleeskoeien, vleesvarkens, vleeskuikens en vleeskalveren. Varkenshouders gaan bijvoorbeeld een databank opzetten om het gebruik van geneesmiddelen vast te leggen. Nu is niet precies bekend hoeveel antibiotica er worden gebruikt, want met de huidige meetmethoden is niet vast te stellen hoeveel middelen een dier heeft binnengekregen. De doseringen verschillen sterk en ook is niet zeker of het geneesmiddel wel volgens voorschrift van de dierenarts wordt toegediend.Dat willen de veehouders en overige betrokkenen veranderen, om te voorkomen dat de voor voedselproductie gehouden dieren resistent worden of dat het antibioticagebruik problemen gaat opleveren voor de volksgezondheid.

Elke sector heeft eigen afspraken, maar alle veehouders moeten werken met een vaste dierenarts die als enige medicijnen mag voorschrijven. De bedrijven moeten ook een bedrijfsgezondheidsplan hebben. De veehouders kunnen het makkelijker krijgen door de andere aanpak, want de uitgekiende administratie en registratie kan automatisch waarschuwen als bijvoorbeeld een dier een behandeling moet ondergaan.

Vooruitlopend op een verbod gaan producenten van diervoer het gebruik van diervoer met medicijnen erin inzichtelijker maken. Ook zoeken ze een oplossing voor de middelen die achterblijven in de productielijn.