De Nigeriaanse regering was aanvankelijk enthousiast over het plan om de verkiezing van de mooiste vrouw ter wereld in haar land te laten plaatsvinden. Een dergelijke grootscheepse show zou veel publiciteit opleveren en Nigeria in positieve zin op de kaart zetten.

In het islamitische noorden van het land reageerde men echter afwijzend op deze exploitatie van vrouwelijk schoon. Een dergelijke parade van jonge vrouwen die, veelal meer uitgekleed dan aangekleed, met behulp van de cosmetische industrie hun schoonheid etaleren, achtte men in strijd met de moraal van de islam.

Nu is er op de positie van de vrouw in de islamitische wereld veel kritiek te leveren. Er zijn zeker grote verschillen tussen de islamitische huwelijksmoraal en de traditionele christelijke opvattingen dienaangaande. Dat moet zeker gezegd worden. Maar dat neemt niet weg dat we met de afkeer van veel moslims tegen de Miss-Worldverkiezingen in hoge mate kunnen meevoelen.

Voor de islamitische wereld zijn deze verkiezingen een uiting van westerse decadentie. Daar wil men graag van verschoond blijven. Daarbij komt dat men dergelijke schoonheidswedstrijden gemakkelijk identificeert met het christendom. Een aantal kandidates presenteert zich uitdrukkelijk als christen. Dat geldt ook voor de Nigeriaanse Miss World van vorig jaar. Ze zal God altijd dankbaar zijn, zo liet ze weten, omdat Hij haar leven gekroond heeft met Zijn liefde. Over goedkope godsdienst gesproken!

Daarbij komt dat in Nigeria al jarenlang een verbeten en ook bloedige strijd aan de gang is over de identiteit van het land. Zeker in de noordelijke deelstaten zetten moslims steeds meer hun stempel op het openbare leven. De Miss-Worldverkiezingen waren ook bedoeld om duidelijk te maken dat Nigeria toch tot de westerse cultuurkring wil behoren.

Een artikel in een Nigeriaanse krant dat de profeet Mohammed ongetwijfeld een van de kandidates wel aan zijn harem had willen toevoegen, deed helemaal de vlam in de pan slaan. De islamitische deelstaat Zamfara riep ertoe op de journaliste die dat geschreven had te vermoorden. Inmiddels is zij naar Amerika gevlucht.

Alles bij elkaar een treurige aangelegenheid. De Nigeriaanse president Obasanjo, die over het algemeen slap optreedt tegen allerlei pogingen van de noordelijke deelstaten om de sjaria, de islamitische wetgeving, in te voeren, heeft duidelijk gefaald.

De Miss-Worldverkiezingen, die door hem en zijn vrouw gesponsord werden, hebben slechts geleid tot een verscherping van de religieuze tegenstellingen. Tegenstellingen die in dit deel van Afrika toch al heel prominent aanwezig zijn.

Minstens even erg is dat islamieten een nieuwe gelegenheid werd geboden om de christelijke, westerse cultuur te associëren met zedeloosheid en publieke exploitatie van jonge vrouwen.