Minister Koenders voor Ontwikkelingssamenwerking stelt in de nota -die mede is geschreven namens de ministeries van Defensie, Volksgezondheid en Onderwijs- dat Nederland zich nog meer dan voorheen wereldwijd gaat inzetten voor toegang tot voorbehoedsmiddelen, zoals condooms en de morning-afterpil. Verder wil het kabinet medische abortus in conflictgebieden mogelijk maken. Daarnaast spant het zich mondiaal in om een einde te maken aan de strafbaarstelling van drugsgebruik, prostitutie en homoseksualiteit.Ook wil het kabinet dat er betere seksuele voorlichting wordt gegeven aan jongeren in ontwikkelingslanden. Die voorlichting moet „aanvaardbaar zijn binnen de culturele en religieuze context, maar mag niet om de feiten heen draaien.”

Sommige regeringen in andere landen leggen in het kader van aidspreventie nadruk op seksuele onthouding voor het huwelijk en op partnertrouw. Onbegrijpelijk vindt het kabinet dat. „Deze adviezen, hoe belangrijk ook, zijn te eenzijdig en staan haaks op de realiteit.” Een aantal regeringen, stelt Koenders in de kabinetsnota, „laat zich helaas leiden door ideologisch geïnspireerde overtuigingen en houdt zich doof voor strategieën die hun effectiviteit bewezen hebben.”

Morele oordelen over seksuele geaardheid en gedrag „staan veelal haaks op de realiteit en verhinderen een pragmatische aanpak”, schrijft de bewindsman. „Want jongeren zijn seksueel actief, of we dat goedkeuren of niet. De boodschap van seksuele onthouding tot aan het huwelijk moet gecombineerd worden met voorlichting over veilig seksueel gedrag met inbegrip van het gebruik van condooms. Vrouwen die ongewenst zwanger worden en kiezen voor abortus moeten niet aangewezen zijn op levensbedreigende handelingen, maar ondersteund worden met veilige medische procedures.”

De minister stelt dat het Nederlandse beleid wordt gekenmerkt door pragmatisme, „in plaats van door moreel oordeel over individueel gedrag.” De vrije moraal en cultuur in Nederland zorgen ervoor dat ons land „een van de weinige landen is die kwesties in verband met seksualiteit, abortus en drugsgebruik geloofwaardig en met gezag ter sprake kan brengen.”

Uit onderzoek door Prisma, een samenwerkingsverband van reformatorische en evangelische ontwikkelingsorganisaties, blijkt dat donateurs van die organisaties vinden dat er in hun kerken te weinig aandacht is voor de aidsproblematiek. Bijna 90 procent van de ondervraagden vindt dat christenen en kerken meer betrokken moeten zijn bij aidsbestrijding. Kerken besteden er echter weinig aandacht aan. In bijna driekwart van de kerken wordt nooit gecollecteerd voor aidsslachtoffers. Voor hen wordt ook weinig gebeden.