Dat zei oud-Tweede Kamerlid voor GroenLinks, Wijnand Duyvendak, vrijdag op het bewegingcongres 2008, georganiseerd door de Stichting voor Reformatorische Wijsbegeerte. Op het congres stond het thema duurzaamheid centraal. Een van de vragen luidde: Is duurzaamheid een utopie of niet?Alle sprekers op het congres waren het eens over het feit dat de crises om oplossingen vragen. Duyvendak, eens campagneleider bij Milieudefensie, wil een ingrijpende verandering om tot duurzaamheid te komen. „Het is moeilijk maar we hebben geen keus. De problemen vragen om een antwoord.”

Hij ziet die verandering echter nog niet direct gebeuren. „In onze moderne samenleving heerst een bepaalde droom of utopie. De economische groei willen we niet opgeven. We denken door te kunnen gaan zoals we nu bezig zijn.” Om duurzaam te zijn moet volgens hem met deze fantasiegedachte worden afgerekend. „Pas daarna zal er een breed draagvlak ontstaan voor duurzame ontwikkeling. Dat is belangrijk, want geen politicus komt uit zichzelf in beweging.”

Volgens hem heeft de politiek uiteindelijk wel de sleutel om te zorgen voor een duurzaam Nederland. Het huidige kabinet valt hem echter zwaar tegen. „Met een heel klein stoffertje en een heel klein blikje veegt minister Cramer het milieuputje schoon van de meest vervuilende ministeries. Het kabinet begon ambitieus, maar uiteindelijk gebeurt er weinig.”

Ir. Rein Willems, voormalig president-directeur van Shell Nederland, is het niet met Duyvendak eens. Hij denkt dat het bedrijfsleven het voortouw moet nemen in de duurzame ontwikkeling. „De politiek kan niet uit zichzelf met oplossingen komen. De echte kennis zit in het bedrijfsleven.” De overheid kan volgens Willems wel dienen om de ideeën uit te voeren.

Chemisch technoloog dr. ir. Gijsbert Korevaar ziet enorme kansen voor de technologie om bij te dragen aan duurzaamheid. „Een collega van mij zegt altijd: „Technology is the easy part.” Echt, voor de techniek is haast alles mogelijk. Maar de moeilijkheid ligt voornamelijk bij de consument.” Hij wil bedrijven laten samenwerken zodat ze op ecosystemen lijken. „Het wieg-tot-wieg-concept komt hierbij kijken.” ”Wieg tot Wieg” ofwel ”Cradle to Cradle” heeft als uitgangspunt dat elk onderdeel van een product weer de grondstof vormt voor nieuwe producten.

Ook Willems ziet daar wel wat in. „Het is de meest optimale en duurzame manier van produceren.”