Dat stelt Joël Voordewind, Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie. Hij sprak gisteren in Helvoirt op ”Innov8”, een driedaagse conferentie van de Evangelische Alliantie voor professionele jeugdwerkers.Voordewind schetste een scala aan problemen waarmee jongeren -en daarmee jeugdwerkers- te maken kunnen hebben. Uit cijfers blijkt dat jongeren nog nooit zo veel en zo jong alcohol dronken als nu. Bij jongeren is zelfmoord de tweede doodsoorzaak, na een verkeersongeval. Zo’n 60.000 kinderen hebben jaarlijks te maken met echtscheiding. Daarvan komt 60 procent bij de jeugdzorg terecht.

Voordewind: „Ik vind het jammer dat de aandacht van de politiek in Den Haag vaker uitgaat naar de problemen van jongeren dan naar de preventie ervan. Het kerkelijk jeugdwerk is cruciaal. Laat de Bureaus Jeugdzorg weten waarmee jullie bezig zijn, zodat jongeren geholpen kunnen worden.”

Volgens Setkin Sies, jeugdwerker van Youth for Christ, bereiken kerkelijke jeugdwerkers maar een klein deel van het totaalaantal jongeren. „De meeste jongeren leven buiten de kerk. Niet alleen prachtwijkjongeren hebben Jezus nodig; de hele maatschappij vraagt om morele en ethische tegengeluiden. Waar zijn we als kerk? Is ons geschreeuw niet meer hoorbaar?”

De kerk staat volgens hem te ver van jongeren met problemen af. „Kerken zijn zich niet bewust van de wantoestanden in eigen land. Jongeren hebben behoefte aan rolmodellen.”

Wout Schonewille van de Hervormd Gereformeerde Jeugdbond (HGJB) pleit voor een „sociale infrastructuur” om problemen bij jongeren te voorkomen. De kracht van het christelijk jeugdwerk ligt volgens hem in het perspectief dat het jongeren kan bieden.

Belangrijk is ook, aldus Schonewille, dat professionele en kerkelijke jeugdwerkers een relatie met jongeren aangaan. „Eigenlijk zou je je niet met jongeren moeten bemoeien als je geen relatie met ze wilt.”

Schonewille adviseert jeugdwerkers niet bij de problemen van jongeren te beginnen, maar bij hun potentie: dat wat God hun gegeven heeft. „Wat gezond is, moet worden versterkt.”