Het verpleeghuis waarin zijn moeder was opgenomen alarmeerde de arts op 1 maart 2005 dat de 91-jarige vrouw stervende was. De verpleeghuisarts kon haar slechts nog helpen met pijnverzachtende medicatie. Naar het oordeel van de huisarts bood dit onvoldoende soelaas: zijn moeder bleef kampen met ademhalingsproblemen. Daarom diende hij haar eigenmachtig een geringe dosis dormicum en pethidine toe. Kort daarop overleed de vrouw.Hoewel twee getuigen-deskundigen verklaarden dat de medicatie die de arts toediende, horen bij een gebruikelijk medisch beleid van pijnbestrijding bleef het openbaar ministerie de man beschuldigen van poging tot moord. De arts hoorde een jaar voorwaardelijke celstraf tegen zich eisen.

Volgens de rechtbank Almelo diende de arts de medicijnen in zulke geringe doses toe, dat hij daarmee niet de intentie kan hebben gehad het leven van zijn moeder te beëindigen. Daarom sprak zij de man vrij. Het OM ging daarop in hoger beroep, maar komt nu ook tot de slotsom dat de arts geen strafrechtelijk verwijt kan worden gemaakt.

Advocaat C. Korvinus van de arts kondigt aan „een forse schadevergoeding” te eisen. Hij verwijst naar de Nijmeegse arts Peter V. Deze diende in 2003 een stervende, stikkende patiënt geringe doses morfine en dormicum toe en werd desondanks vervolgd voor poging tot moord. Na zijn vrijspraak door de rechtbank Breda en het hof ’s Hertogenbosch kreeg V. een schadevergoeding van 50.000 euro, omdat hij acht dagen ten onrechte in voorarrest had doorgebracht.