Veel eten en zoet eten. Dat is wat de klok dezer dagen bij de meeste moslims slaat. De vastenmaand ramadan is voorbij. De meeste moslims laten zowel de dagelijkse iftarmaaltijden als het afsluitende Suikerfeest gepaard gaan met een breed uitnodigingsbeleid. Moskeeën nodigen vaak de hele buurt uit, in een enkel geval is er zelfs een door de overheid gesponsord samenzijn.Desondanks laten veel reformatorische instanties de uitnodigingen links liggen vanwege principiële bezwaren, zo blijkt uit een belronde van deze krant.

Geloofsbeleving
SGP-fractievoorzitter A. Keppel uit Leerdam, waar de komst van een Turkse moskee in de afgelopen jaren tot verhitte discussies leidde, kreeg dit jaar opnieuw een uitnodiging om met zijn fractie mee te doen aan een iftarmaaltijd. De Turkse gemeenschap ving, net als in voorgaande jaren, bot bij de SGP-fractie. „Wij nemen niet deel aan zo’n maaltijd, omdat het een bevestiging is van feestdagen van een god die we niet kunnen belijden”, aldus Keppel.

D. van der Hek van de ChristenUniefractie in Leerdam doet eveneens niet mee aan iftarmaaltijden. „Hoewel we als fractie goede contacten hebben met de moslimgemeenschap, lopen we er niet warm voor om deel te nemen aan zo’n maaltijd. Niet zozeer vanwege principiële bezwaren, maar meer omdat wij voorrang geven aan andere zaken.”

In Ede, waar de achterliggende jaren eveneens veel is gediscussieerd over een nieuwe moskee, reageert SGP-fractievoorzitter L. Kisteman ook afwijzend. „We krijgen regelmatig uitnodigingen. Maar als het geloof erbij komt kijken, melden wij ons af. Iftar en Suikerfeest worden gekoppeld aan de geloofsbeleving van moslims. Door daaraan mee te doen, legitimeer je bepaalde zaken. We spreken moslims wel op andere momenten.”

Zijn ChristenUniecollega J. F. van Heuveln denkt daar anders over. „Dit jaar hebben we geen uitnodiging gehad, dus zijn we ook niet aanwezig. Maar in het verleden hebben we dat wel gedaan. Ik zie dit soort feesten meer als gezellig feest met een min of meer openbaar karakter. Als het niet op zondag is, proberen wij een afvaardiging te sturen.”

Amerikaanse maaltijd
Lang niet altijd zijn de maaltijden uitsluitend in moskeeën. In Zeist stelde de gemeente afgelopen maand 25.000 euro beschikbaar om een iftarmaaltijd te organiseren op Slot Zeist. CU/SGP-fractievoorzitter D. van Ballegooijen noemt dat een „exorbitant bedrag” en stemde samen met de VVD tegen. „Als je dit al wilt, dan moet je het doen als een soort Amerikaanse maaltijd waarbij iedereen wat meebrengt. Maar het is helemaal niet nodig. In Zeist zijn verschillende mogelijkheden om als autochtoon bij een allochtoon te eten. Vorig jaar ben ik allerhartelijkst ontvangen in een Marokkaans gezin. Dat was heel leuk en ontwapenend.”

Van Ballegooijen is niet naar het feest op Slot Zeist geweest. „Principieel niet. Ik vier geen ramadan. Als ik contact wil onderhouden, doe ik dat op de manier waarvoor ik zelf kies. Dit is geen gewone bijeenkomst, nee, er zit een religieus sausje aan.”

Voor dezelfde redenering kiest ds. W. Visscher van de gereformeerde gemeente in Amersfoort, die eerder pleitte voor maatschappelijke samenwerking met moslims. „Zodra er religie in het spel komt, zeg ik: Er ligt een onoverbrugbare kloof waardoor ik er vanuit het gereformeerde belijden onmogelijk affiniteit mee kan hebben. Op maatschappelijk terrein ligt dat anders. Daar moet je elkaar ontmoeten en elkaar goed behandelen. Maar aan een Suikerfeest of iftar zou ik niet meedoen, omdat die gelegenheden een religieus karakter hebben.”

Diverse andere kerken die een uitnodiging ontvingen, kozen voor hetzelfde beleid.

Kerstfeestviering
Enkele raadsleden denken genuanceerder over het thema. CU/SGP-fractievoorzitter J. Schippers in de deelgemeente Rotterdam-Alexander zou best een keer willen mee-eten. „Ik heb er geen moeite mee dat het gesprek plaatsheeft in de periode van de ramadan. Een uitnodiging om met moslims een feestmaal te gebruiken is mijns inziens niet anders dan dat wij hen uitnodigen voor een kerstfeestviering.”

Schippers kan het niet goed plaatsen dat sommige collega-SGP’ers mordicus tegen nauwere banden met de moslimgemeenschap zijn. „Gezien de standpunten van de islam over maatschappelijke onderwerpen en de positie van de vrouw zouden zulke SGP’ers veel meer affiniteit met moslims moeten hebben.”

Voor CU/SGP-fractievoorzitter Oosterhoff van de Rotterdamse gemeenteraad zijn iftarmaaltijden „belangrijke mogelijkheden om als raadslid voeling te houden met groepen in de samenleving en te weten wat er onder die mensen leeft.” Dit jaar doet hij voor het eerst niet mee door een overvolle agenda. Principiële bezwaren tegen de grootschalige gezamenlijke maaltijden heeft ook Oosterhoff niet. „Ik vind het niets anders dan de grote kerstdiners die de Pauluskerk in het verleden organiseerde en waarop ook Jan en alleman elkaar ontmoette.”

Ds. J. het Lam van de hervormde gemeente in Harderwijk (Bethelkerk) zou een uitnodiging voor een iftarmaaltijd „een gouden gelegenheid” vinden om moslims met het Evangelie in aanraking te brengen. „Ik bid en zoek naar mogelijkheden daarvoor”, aldus de predikant die bij het begin van de ramadan een preek hield met als thema ”Het moslimgevaar”. Daarin wees hij op de roeping die christenen hebben om de islamitische medemens tot Christus te brengen. In Harderwijk wonen 4000 moslims, een tiende van de stadsbevolking.

Moeite om met de moslimgemeenschap aan tafel te zitten tijdens een van hun religieuze feesten heeft ds. Het Lam niet. „Ik zou echter wel volkomen duidelijk zijn dat ik niet geloof wat zij belijden. Ik zou niet verzwijgen dat Christus de enige Weg tot God is. Juist door een gesprek hoop ik dat ze Christus leren kennen.”