Vissers ondervinden geen nadeel, de vangst van andere vissen blijft op peil. Dat maakte het WNF donderdag bekend. „Zeeschildpadden kunnen vishaken in een C-vorm niet doorslikken, in tegenstelling tot de J-vormige haken", verklaart een woordvoerster van het WNF. „Zodra de haak is ingeslikt, is het dier kansloos en gaat het vrijwel zeker dood".Het WNF werkte tijdens het onderzoek samen met de Inter-Amerikaanse Tropische Tonijn-commissie en circa 1300 vissers uit Midden- en Latijns-Amerika. De laatste groep vist vooral op tonijn, zwaardvis, haai en goudmakreel, vaak met kilometerslange vislijnen.

Het succes is zo groot dat vissers in onder meer Mexico, Colombia en Peru volledig zijn overgestapt op de schildpadvriendelijke haak. Recent volgden vissers in Nicaragua en op het Indonesische eiland Bali dit voorbeeld.

Er bestaan zeven soorten zeeschildpadden, waarvan er zes de status ’bedreigd’ of ’ernstig bedreigd’ hebben. Goede schattingen van aantallen zijn moeilijk aangezien ze de meeste tijd in zee doorbrengen en grote afstanden afleggen.

Deskundigen maken op basis van tellingen van nestelende schildpadvrouwtjes op stranden schattingen van hun aantallen. „Op basis daarvan weten we dat het aantal nestelende zeeschildpadden drastisch is gedaald, dus ook zijn nageslacht", aldus de WNF–zegsvrouw.

Wereldwijd vangen vissers op dit moment volgens schattingen jaarlijks tienduizenden zeeschildpadden met lange lijnen en J–haken. De vissers vormen niet de enige bedreiging. Verstrikking in netten, het verstoren van nesten op het strand door stropers die de eieren rapen, vervuiling van de leefomgeving door bouwactiviteiten, grote hotels en rioollozingen dragen ook hun steentje bij aan de afname van de zeeschildpaddenpopulatie.