Dit stelt minister Rouvoet (Jeugd en Gezin) voor in een brief die hij gisteren mede namens minister Hirsch Ballin (Justitie) en staatssecretaris Bussemaker (Welzijn) naar de Tweede Kamer stuurde.Op dit moment werkt bijna de helft van de beroepsgroepen die met kinderen omgaan, op vrijwillige basis al met een meldcode. Onderzoek wijst uit dat beroepsgroepen die met een meldcode voor mishandeling of verwaarlozing werken drie maal zo vaak een vermoeden van kindermishandeling melden. Het kabinet vindt een verplichte meldcode noodzakelijk, omdat deze sneller en beter ingrijpen mogelijk maakt.

Artsenorganisatie KNMG, die al sinds 2002 een meldcode heeft, presenteerde vanmiddag een hernieuwde versie aan minister Rouvoet. „Uit de evaluatie bleek onder meer dat de oude meldcode te vrijblijvend werd gevonden. Ook werd de tekst zo geïnterpreteerd dat het beroepsgeheim maar weinig ruimte bood om te melden. Het aantal meldingen van artsen, bedroeg gemiddeld slechts 2 procent van alle meldingen”, aldus de KNMG.

Anders dan voorheen dienen artsen in het vervolg een aantal noodzakelijke stappen te nemen. Zo is het doen van nader onderzoek en het raadplegen van deskundige collega’s bij vermoedens van kindermishandeling verplicht. Artsen moeten verder het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) inschakelen als dergelijke vermoedens niet worden weggenomen of bevestigd. Als hulpverlening op vrijwillige basis volstaat, dienen artsen ervoor te zorgen dat deze in gang wordt gezet.

Uitgangspunt bij het melden is dat artsen de ouders informeren, zonder daarbij te zijn aangewezen op hun goedkeuring. In de nieuwe code benadrukt de KNMG dat de Wet op de jeugdzorg het doorbreken van het beroepsgeheim door artsen onder bepaalde omstandigheden toestaat. Een meldingsplicht wijst de KNMG, evenals de verantwoordelijke bewindslieden, af.

In Nederland worden naar schatting jaarlijks 107.000 tot 170.000 kinderen de dupe van kindermishandeling.