Het vuurtje ontstond doordat Groen Links-Kamerlid Duyvendak zijn biezen moest pakken omdat hij in zijn jongere jaren zijn boekje te buiten was gegaan. Het vuurtje dreigt weer uit te doven op een moment dat het de moeite waard is om in christelijke kring Gods Woord te toetsen aan de praktijk van vandaag.Als we naar onze eigen geschiedenis kijken, waren dan de Oranjes ook niet burgerlijk ongehoorzaam? En hoe dankbaar zijn wij voor hen die in het verzet heldendaden verrichtten en Joden hebben gered.

Dr. Francis Schaeffer van de l’Abribeweging hield in zijn laatste boek ”The Christian Manifesto” een pleidooi voor burgerlijke ongehoorzaamheid. Volgens Schaeffer zou de aanval op het leven en de moraal schrikbarende proporties aannemen als de christendommeligheid, die hij toen reeds constateerde, niet radicaal doorbroken werd.

Na een lange toespraak over de ethische moraal voor 2000 christelijke mediamensen in Washington DC kreeg hij een staande ovatie die een halfuur duurde, waarna hij huilend in zijn stoel zakte en mij toefluisterde: „Ze hadden niet moeten applaudisseren maar op de knieën moeten vallen, schuld moeten belijden en om erbarming moeten smeken. Ze hebben er niets van begrepen.”

Dit jaar is het zestig jaar geleden dat op 10 december 1948 de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens unaniem werd aangenomen. Artikel 1 luidt: „Alle mensen hebben recht op absolute bescherming van hun leven.” In de jaren 70 is de verklaring aangevuld met bepalingen tegen discriminatie. Kan het duidelijker?

Maar ondertussen roken de pijpen van de abortusklinieken dag in dag uit. Niemand ontkent meer dat er in medisch opzicht sprake is van een medemens. Als er sprake is van een uniek mens vanaf de conceptie en als we wereldwijd voorstander zijn van de handhaving van de Rechten van de Mens, dan moet abortus ogenblikkelijk worden afgeschaft.

We hebben het tot nu toe alleen nog maar over burgerlijke gehoorzaamheid! Je hoeft er geen wet voor te overtreden. Je moet het gewoon doen. Deze kinderen zijn de martelaren van deze eeuw. Hier passen geen verhullende, omfloerste, voorzichtige woorden en gedachten.

De tragiek is dat je voor heel veel mensen de grenzen van het fatsoen al hebt overtreden. Ze vinden dat al burgerlijke ongehoorzaamheid. Velen willen de waarheid niet onder ogen zien, om toch vooral niet in hun geweten onrustig gemaakt te worden. Niet zo schreeuwerig, niet door kracht of geweld, wees fatsoenlijk.

Het is droevig gesteld met reformatorisch en evangelisch Nederland. Zelfs de Bijbelse burgerlijke gehoorzaamheid treden wij met voeten. Welke ramp moet ons overkomen voordat we tot bekering komen?

We moeten op de knieën. Ons verootmoedigen en bidden en opstaan tot de strijd. De Bijbel staat vol met voorbeelden dat als het volk weer Bijbels burgerlijk gehoorzaam wordt, onmogelijke dingen mogelijk worden. Grote legers deinsden terug, muren vielen, water week, wonderen geschiedden. Heerlijk om zo een samenleving tot jaloersheid te brengen en te zien veranderen. Nog is het niet te laat.

De auteur is voorzitter van de Stichting Schreeuw om Leven.