Gevaarlijke trend is dat baby’s bij hun ouders in bed slapen. Sinds 1996 zijn zeker zestien zuigelingen in het ouderlijk bed door wiegendood gestorven.

Dat stellen vier onderzoekers in een boek over wiegendood dat zij morgen uitbrengen en dat een overzicht bevat van de inzichten en ervaringen. De laatste jaren schommelt het aantal gevallen van wiegendood rond de dertig, waarmee Nederland internationaal al het laagst scoort van de westerse landen.

„Dé oorzaak van wiegendood is nog niet duidelijk. Wel zijn de risicofactoren in het boek bevestigd”, zegt kinderarts dr. G. de Jonge, een van de auteurs en coördinator van de Landelijke Werkgroep Wiegendood. Volgens hem moeten de risico’s zo veel mogelijk worden vermeden: de baby niet op de buik laten slapen, niet te warm toedekken of in een rokerige ruimte laten verblijven.

Slapen in het ouderlijk bed is onveilig door hoofdkussens, een spleet in het matras en een te warme omgeving door het dekbed en de ouder. „Het kind draait zich makkelijker op de buik. En je weet ook niet goed wat je doet als je slaapt, maar er is geen bewijs voor dat een kind is doodgedrukt”, zegt De Jonge. In 1996 was De Jonge nog geen enkel geval van wiegendood in het ouderlijk bed bekend.

Ook opmerkelijk vinden de auteurs dat relatief meer zuigelingen tijdens de kinderopvang getroffen worden door wiegendood, vooral in de eerste zeven maanden. „En dat terwijl de kwaliteit van de opvang vaak uitstekend is en er juist weinig risicofactoren zijn.” De auteurs vermoeden dat stress meespeelt, door veranderingen in omgeving en routine.

De Jonge bepleit meer toezicht op slapende baby’s, zodat kan worden ingegrepen als ze zich onverhoeds op hun buik draaien. „Zet de wieg in de ouderlijke slaapkamer.” Het kan grote winst opleveren, omdat de helft van de wiegendoodbaby’s wel op de rug te slapen is gelegd, maar op de buik is gevonden. Stelregel is dat baby’s na twee weken niet meer op hun buik of zijkant maar op de rug worden gelegd. „Na negen maanden kunnen ze zelf draaien. Maar ook daarna blijft buikligging een moeilijk punt. Een op de zeven gevallen van wiegendood vindt plaats in het tweede levensjaar”, aldus De Jonge. „Het blijven raadsels waarom het ene kind kwetsbaar is voor de risicofactoren en sterft en het andere niet.”