René de Groot, president van de Vereniging van Nederlandse Verkeersvliegers, vindt dat je daarmee te veel van de bemanning vraagt. „Op een toeristenvlucht naar Luxor in Egypte gaan vaak drie piloten mee. Zo kunnen ze elkaar aflossen. Deze vluchten vertrekken vaak aan het einde van de middag. Na een vlucht van een uur of vijf staat het toestel even aan de grond: inladen, wat brandstof erbij en dan weer terug. Dan is het nacht. Vroeg in de morgen landen deze vluchten weer in Amsterdam.Zo’n vlucht duurt al met al ongeveer twaalf uur. Dat is op zich nog te overzien, maar het maakt veel uit of de vlucht om 7.00 uur ’s morgens begint en om 19.00 uur eindigt of dat er een nacht bij inzit.”

Het probleem van de werk- en rusttijden doet zich vooral voor bij de maatschappijen die goedkope vluchten naar toeristenbestemmingen verzorgen. De Groot vliegt zelf bij de KLM. Daar zijn minder problemen. KLM stopt de vliegers op bestemming eerder in een hotel. Al geeft een TNO-rapport aan dat ook op langeafstandsvluchten die de KLM en Martinair verzorgen de bemanningen niet voldoende rust krijgen, ook al kunnen ze gebruikmaken van een comfortabele stoel in de businessclass of zelfs een bed. De Groot: „Bij zulke vluchten zijn bemanningsleden van huis tot eindbestemming soms wel 24 uur in de weer, ook al kunnen ze tussendoor rusten.”

In de toestellen naar toeristenbestemmingen is geen businessclass met goede stoelen. „Voor de extra piloot is dan een rijtje van drie economyclassstoelen gereserveerd. Niet echt comfortabel. Er hangt een gordijntje omheen. Maar ja, het is een vakantievlucht. De mensen zijn vrolijk, de piloot zit daartussen. En in de businessclass heb je bijvoorbeeld geen baby’s, maar daar wel.”

De Groot vindt dat de minister het probleem serieus moet nemen. „Piloten moeten aan het einde van de vlucht bij de nadering en landing het meest alert zijn. Ik ontken berichten dat piloten te moe zouden zijn om te vliegen, maar de veiligheid moet voor alles gaan.”