”Verloren zoon” luidt de kop boven het uitgebreide artikel in Ha’aretz, van de hand van Avi Issacharoff. Deze interviewde de 30-jarige Masab Yusef in de Amerikaanse staat Californië, waar hij sinds enige tijd verblijft.Issacharoff ontmoette Masab zo’n vier jaar geleden voor het eerst, buiten een militaire gevangenis vlak bij Yusefs woonplaats Bitunia, in de buurt van Ramallah op de Westelijke Jordaanoever. Masabs vader, aldus Issacharoff, was een van de oprichters van Hamas op de Westelijke Jordaanoever en een van de leidinggevenden van de desbetreffende gevangenis. „Om een interview met sjeik Hassan Yusef (Abu Masab) te kunnen arrangeren, diende ik zijn oudste zoon, Masab, te spreken, van wie werd verwacht dat hij in de toekomst een actieve rol zou gaan spelen in het regelen van de politieke aangelegenheden van zijn vader.”

Van dit laatste lijkt echter geen sprake meer. Het artikel in de gezaghebbende Israëlische krant begint met een beschrijving van een moment in het restaurant in Californië waarop Masab en de vriend die hem begeleidt „God en Jezus” danken voor het eten dat voor hen staat. „Het duurt een paar seconden om dit tafereel te kunnen verwerken: de zoon van een Hamasleider die ook de populairste figuur binnen die extremistische islamitische organisatie op de Westelijke Jordaan is, een jongeman die zijn vader jarenlang assisteerde bij zijn politieke activiteiten, is een frank en vrij christen geworden.”

Masab -„Ik word tegenwoordig Joseph genoemd”- liet naar eigen zeggen heel wat achter in Ramallah, „om ware vrijheid te verkrijgen.” In de Verenigde Staten hoopt hij ooit auteur te worden, zijn levensverhaal op papier te zetten en over het Midden-Oostenconflict te gaan schrijven. Vooralsnog wil hij echter alleen maar werk vinden, en een plaats om te wonen. „Ik heb geen geld, ik heb geen appartement”, aldus Masab. „Ik zou waarschijnlijk een dakloze zijn geworden, maar mensen uit de kerk helpen me. Ik ben afhankelijk van hen.”

In het interview vertelt Masab hoe hij sinds ongeveer acht jaar hoe langer hoe meer overtuigd raakte van de waarheid van de Bijbel en het christelijk geloof. „Een tekst als ”Heb uw vijanden lief” had grote invloed op mij.” In de Koran en de islam nam hij het tegenovergestelde waar.

Vier jaar geleden besloot hij zich „te bekeren.” Op het moment dat het interview plaatshad, wist zijn vader volgens Masab nog niets van zijn overgang tot het christendom. Masab spreekt overigens met waardering over zijn vader. Lang kende hij Hamas naar zijn zeggen alleen maar via zijn vader, „die een zeer bescheiden en liefdevol leven leidde.” Later ontdekte Masab „het ware gezicht van Hamas. Het is een negatieve organisatie. Zo simpel is dat.”

Masab geeft aan te beseffen dat hij met het interview zijn leven in gevaar brengt, „en dat ik zelfs de kans loop mijn vader te verliezen, maar ik hoop dat hij dit zal begrijpen en dat God hem en mijn familie het geduld en de bereidheid zal geven om hun ogen te openen voor Jezus en het christendom. Misschien dat ik op een dag kan terugkeren naar Palestina en Ramallah samen met Jezus, in het Koninkrijk van God.”

Masab geeft de islam een „overlevingskans” van nog hooguit 25 jaar. „In het verleden joegen ze mensen angst aan en op die manier voorkwam men antireligieuze publiciteit; maar vandaag de dag, in deze moderne tijd, zullen ze de waarheid niet langer kunnen verbergen.”

Het interview in Ha’aretz heeft zich snel verspreid. Ook sceptische geluiden klinken echter. In zijn gisteren verschenen digitale nieuwsbrief ”Harrys focus op Israel” schrijft de Joodse publicist Harry Nihom het een „ietwat benauwend, onlogisch en tegenstrijdig verhaal” te vinden. „Ik begrijp dat mensen dit mooi vinden”, zegt hij in een toelichting. „Maar ik vertrouw het gewoon niet zo. De zoon van een Hamasleider die lange tijd niet wist dat Hamas geweld propageert. En zijn vader zou een vreedzaam mens zijn. Dat soort dingen. Als je het mij vraagt, is Masab een verkapte spion. Aan de andere kant, als het verhaal wel waar is: je kunt beter van moslim christen worden dan andersom.”

www.haaretz.com/hasen/spages/1007462.html

voor het Engelstalige interview.