Mentink reageert daarmee op de uitspraak van de Raad van State dat de provincie Zeeland het Calvijn College geen subsidie voor de reboundvoorziening hoeft te verstrekken. De Raad van State wees het hoger beroep van de school tegen een uitspraak van de Middelburgse rechtbank af. Die uitspraak was te verwachten, vindt Mentink.„De provincie bekostigt niet, maar subsidieert. Daarom mag het provinciebestuur eigen voorwaarden aan die subsidiëring stellen en hoeft ze zich niet te houden aan de strakke kaders van artikel 23 van de Grondwet, die de gelijke bekostiging van openbaar en bijzonder onderwijs regelt”, aldus Mentink.

De reboundvoorzieningen zijn opgezet voor jongeren die vanwege hun gedrag uit de klas verwijderd moeten worden, omdat ze een ordelijke voortgang bijna onmogelijk maken. In de afzonderlijke afdelingen zorgen scholen voor een onderwijsprogramma dat erop gericht is in korte tijd zowel het gedrag als het leren in het goede spoor te krijgen.

De voorziening wordt door het Rijk bekostigd. Het Calvijn College meende ook recht te hebben op 90.000 euro per jaar van de provincie. Zeeland geeft echter alleen subsidie aan de drie algemene regionale samenwerkingsverbanden. De provincie wil dat de school met andere scholen en niet alleen met hulpverleningsorganisaties samenwerkt, zodat een sluitend netwerk van zorg ontstaat dat schooluitval voorkomt.

Volgens de Raad van State mag de provincie dergelijke regels stellen. De richtlijn van artikel 23 van de Grondwet geldt met name voor de bekostiging door het Rijk.

Directievoorzitter drs. F. A. van Hartingsveldt van de Fruytierscholengemeenschap kan zich de teleurstelling op het Calvijn College voorstellen. „Het strijdt met je rechtvaardigheidsgevoel: de provincie geeft geld voor de reboundvoorzieningen, maar onze leerlingen profiteren er niet van.” Bij de Fruytier is een dergelijke situatie niet aan de orde: de school is in verschillende provincies gevestigd en heeft daar geen subsidies als aanvulling op de rijksbekostiging aangevraagd.