De bui was kort maar hevig, die zondagmiddag. Op 22 juni viel hij, even na 14.00 uur. „Die datum heb ik op zo veel schadecalculaties ingevoerd dat ik ’m nooit meer vergeet”, glimlacht Maarten van Leeuwen (20).Broer Mathijs Van Leeuwen (32) zag in zijn woonplaats Dodewaard de grote stukken ijs vallen. „De zon scheen, ’t werd donker, de wind stak op. De hagel viel vier, vijf minuten. Daarna werd het stil en was de zon er weer.” De ijsbrokken waren wisselend van omvang en model. „Platte, ronde, vlijmscherpe en hoekige. ’t Was snel voorbij. De natte straat dampte, de hagel smolt.” En een enorme schade resteerde. „Boom- en fruitkwekers, ze zagen hun gewas en oogst vernietigd. Caravans waren gebutst, dakramen kapot, het ijs sloeg deuken in het hout van raamkozijnen.”

Sinds de maandag volgend op die zondag is het topdrukte bij Schadenet Van Leeuwen aan de Batterijen- en de Industrieweg in Kesteren. Vader (55) Van Leeuwen en broer Johan (28) runnen samen met de vaste medewerkers de verkoop en de lease; Mathijs en de afdelingschefs zijn bijna fulltime bezig met de schades die boven op de reguliere gevallen komen.

Mathijs: „Normaal werken daar zes mensen, voor deze hagelschade kwamen er zeven extra in dienst. Twee Nederlanders, twee Spanjaarden en een Australiër zijn doorgaans zes dagen per week en tien uur per dag aan het restylen. Maarten -in de eindfase van hbo-autotechniek Driebergen- doet samen met een assistente en een schademanager de planning en afwikkeling.”

De grens van het noodweer lag pal tegen het bedrijf aan de Industrieweg, vertelt Maarten. „Op ons terrein hadden slechts twee auto’s lichte schade. Ochten, Opheusden, Dodewaard werden ernstig getroffen, in Driel en Heteren was de bui op z’n hevigst. In Lienden zagen ze niet één steentje. Deskundigen zeggen dat we dit soort buien vaker krijgen door klimaatverandering. Deze hagel valt alleen in de zomer. Onze Australiër werkt ’s winters in z’n vaderland, waar het dan zomer is. Ook daar is hij alleen bezig met hagelschadereparatie.”

Specialistenwerk is het, waar minstens een halfjaar intensieve training aan voorafgaat, vertelt Mathijs. „David uit Australië doet het nu twaalf jaar, maar hij heeft nog altijd de opperste concentratie nodig. ’t Is totaal iets anders dan het repareren van parkeerschade of grote deuken. Er gaan veel verhalen over speciale technieken, maar er is er slechts één die echt voldoet: die waarbij je de deukjes van binnenuit wegmasseert. Op plaatsen waar de mannen niet bij kunnen, wordt de zogeheten lijmtechniek gebruikt: het putje wordt naar buiten getrokken en daarna voorzichtig in vorm gebracht.”

Hemel- en motorkapbekleding eruit, stijlbekleding verwijderen, honderden putjes per auto wegwerken: puur monnikenwerk is het. „Een dak met zo veel deukjes pakken ze met z’n tweeën, om niet helemaal ontmoedigd te raken.” Aluminium delen zijn extra lastig, die komen steeds vaker voor aan auto’s. „De hagel kwam echt overal. Zijschermen, dorpels, alles kan geraakt zijn. Soms zijn zelfs koplamp- en achterlichtunits gebarsten.”

Schadeafwikkeling op deze schaal is bijna een militaire operatie, zegt Mathijs. „We houden de honderden mensen -die vaak door hun verzekeraar hiernaartoe zijn gestuurd- via een nieuwsbrief en persoonlijke mails op de hoogte van hun plaats op de wachtlijst en van de voortgang van ons werk.” Om iedereen mobiel te houden tijdens reparatiedagen kocht Van Leeuwen twaalf extra huurauto’s, boven op het normale tiental.

Het uiteindelijke aantal te repareren auto’s ligt 15 procent lager dan de hoeveelheid meldingen, schat hij, „Dat percentage blijkt total loss: als de schade aan de wagen plus de waarde van het voertuig in de huidige staat meer is dan de dagwaarde van de auto.” Heeft Schadenet Van Leeuwen ruim 500 hagelklanten, het aantal in de streek loopt in de duizenden.

„Op de expertisedagen van Interpolis en Achmea in het Arnhemse Gelredome kwamen alleen al duizend auto’s langs.” Mathijs hoopt dat bij deze manier van inspectie geen dingen over het hoofd zijn gezien. „De auto’s moeten brandschoon zijn en onder speciaal licht worden beoordeeld.”

Franse en Aziatische wagens zijn er in doorsnee het ernstigst aan toe, leert de ervaring, Duitse en Zweedse kunnen iets meer hebben. Er zijn echter uitzonderingen op die regel. „Neem de BMW met 800 deukjes. Tijdens een extra open dag, vorige week, lieten we bezoekers deukjes slaan in een afgekeurde motorkap. Ze stonden versteld van de kracht die daarvoor nodig bleek.”

In een grote hal is het vijftal ’masseurs’ geconcentreerd bezig. Een van beide Spanjaarden, ook een David, heeft de achterklep van een BMW 3-serie op een bok liggen, twee speciale tl-bakken werpen licht in strepen over zijn werk. Dat patroon is nodig om te zien of de deuk niet ver genoeg of juist te ver is verholpen. „Zolang de streep over het putje wijkt of krimpt, is het niet goed”, wijst Mathijs. David demonstreert meteen de lijmtechniek. Drupje lijm, pionnetje erop, handgreep erom, knijpen, klaar. Spuitje oplosmiddel om de lijm los te weken.

Als de planning intact blijft -25 auto’s per week- dan is dit werk in november geklaard, schatten de broers. „Waarbij we de grootste klussen wel doorschuiven naar het eind.”