Twee levenden of twee kisten?
Hezbollah hield Israël woensdagmorgen tot het laatste moment in spanning. Wat zou er uit de auto komen die naar de grens werd gereden? Twee levenden of twee kisten? De presentatrice van het Israëlische televisiestation Kanaal Twee, die de beelden uit Libanon versloeg, slaakte een diepe zucht toen er twee zwarte kisten naast elkaar op de grond werden gezet. Eerder op de morgen berichtte de Israëlische televisie al dat journalisten in Libanon twee kisten hadden gezien.
Na twee jaar kwamen de soldaten Ehud Godwasser en Eldad Regev weer terug in Israël. Ze werden op 12 juli 2006 door de Hezbollah gekidnapt bij het plaatsje Zari’it aan de grens met Libanon. De ontvoering, die gepaard ging met een aanval op Noord-Israël, en vormde het begin van de 34 dagen durende Tweede Libanon Oorlog.De familie Goldwasser wachtte het nieuws af in hun huis in Nahariya, die van Regev in Kiryat Motzkin. Uit het huis van Regev konden kreten van ontzetting worden gehoord, toen de televisie de dramatische beelden uitzond. Voor Israël was het een droevig moment. Burgers staken ter nagedachtenis kaarsen aan bij het huis van de familie Regev.
De families hielden tot op het laatste moment vast aan de hoop dat de twee nog zouden leven. Ze wezen erop dat er geen bewijs voor was dat ze waren omgekomen. In de afgelopen twee jaar streden de families er in Israël en daarbuiten voor dat de ontvoerde soldaten niet vergeten zouden worden. Vooral de vrouw van Ehud Goldwasser, Karnit, was voortdurend in het nieuws.
Shlomo Goldwasser, de vader van Ehud, zei dinsdag tegenover Ynet dat de familie veronderstelt dat de twee levend gekidnapt werden. „Als zij in kisten terugkeren, betekent dat dat zij werden gedood. Zij die hen vermoordden moeten daarvoor met hun levens betalen.”
De gevangenenruil was omstreden. Sommige familieleden van de terreurslachtoffers wilden niet dat Kantar vrijgelaten zou worden in ruil voor dode soldaten. In de Israëlische media werd de afgelopen weken een omvangrijke discussie gevoerd over de argumenten voor en tegen de uitwisseling. De Israëliërs waren er zich van bewust dat hun land een buitenproportionele prijs betaalde. Aan de andere kant werd erop gewezen dat soldaten moeten weten dat hun land alles op alles zal zetten om hen -dood of levend- terug te halen als ze in de handen van de vijand vallen.
Tientallen mediaploegen hadden zich verzameld bij Rosh Hanikra in Noord-Israël om de gevangenenruil, die in totaal uren in beslag nam, te verslaan. De televisie liet de konvooien zien, die met dode lichamen van en naar de grensovergang met Libanon reden. De televisie liet ook geluidsopnamen horen van het laatste gesprek dat met de jeep waarin Goldwasser en Regev zaten werd gevoerd.
