Sjokken naar Sopwijk
Met twee paleizen en een vogelobservatiepost op de route komen zowel cultuur- als natuurliefhebbers voldoende aan hun trekken tijdens de eerste twee etappes van de Koninklijke Weg. De route zou rolstoelvriendelijk moeten zijn, maar is-ie ook waterproof?
Met bakken tegelijk komt het hemelwater deze dinsdagmorgen naar beneden vallen. Het regent niet een klein beetje, nee, het stort. Fijn, zo’n weersverwachting die vrolijk meldt dat het in de ochtend nog droog is, maar pas in de middag gaat regenen. Er wacht weinig wandelpret met zo’n woest waterballet. Maar nu niet meer mauwen, maar manmoedig de mouwen opstropen. Met in de ene hand een halfkapotte paraplu en in de andere hand de routebeschrijving is het zaak de route richting Stompwijk te verkennen. Regen of geen regen.De proloog begint bij het Haagse Centraal Station en loopt via het Binnenhof en de Hofvijver naar Paleis Noordeinde. Daar kreunt de paraplu onder de hoeveelheid water die per seconde op het doek valt. Haast niemand durft zich op straat te begeven. Goede raad is duur. Toch even schuilen? Aankloppen bij het paleis heeft weinig zin: de vlag hangt niet in top, dus de koningin is nog niet aan het werk. Dan maar doorgaan.
Militaire ceremonies
De eerste etappe voert langs het drassige Malieveld. Ooit pleitte het CDA ervoor om hier weer militaire ceremonies te laten plaatsvinden. Nooit meer wat van gehoord. Ambtenaren, werknemers van NedCar, Koerden, Molukkers en schipperskinderen: wie hebben er eigenlijk nog niet gedemonstreerd op dit veld?
In het Haagse Bos -rijksbeschermd stadsgezicht- is geen kip te zien. Op een verliefd stelletje na dan. Hen even storen om te vragen of ze toevallig ook de Koninklijke Weg bewandelen? Maar niet doen. Als mensen uitgebreid de tijd nemen om elkaar te liefkozen tijdens een hoosbui moet je zo’n romance niet willen onderbreken.
Na het bijzondere bos, dat grenst aan woonpaleis Huis ten Bosch van koningin Beatrix, gaat de etappe verder langs het CBS-kantoor en door het park Vreugd en Rust. De vreugde is er echter van korte duur, want er ligt veel water op de paden. Omlopen heeft weinig zin. Helaas is de sprong te kort. Dat wordt soppend sjokken naar Stompwijk.
Moerasvogels
De tocht laat langs de Vliet met z’n tientallen bootjes bij Leidschendam een heel andere kant van deze regio zien. Een langer bezoek aan het prachtige oude centrum met de sluizen zou niet verkeerd zijn. Dat geldt ook het natuurgebied Leidschendammerhout en de vogelobservatiepost Starrevaart. Zelfs pal naast het grijze asfalt van de A44 laat de natuur de rijkdom van de schepping zien met talloze zeldzame water- en moerasvogels.
Eindelijk. In de verte doemt het eindpunt op, het kerkdorp Stompwijk. Vandaag lijkt het meer op Sopwijk. Na een drie uur lange koude douche groeit het verlangen naar een warm bad. De tekst op een ophaalbrug bij een twee-onder-een-kapwoning geeft de doorweekte burger moed: „Het is nog nooit zo donker geweest, of de zon gaat weer schijnen.”
Redacteuren lopen in elf etappes de Koninklijke Weg van Den Haag naar Apeldoorn. De eerste etappe: van Den Haag naar Stompwijk.
Paleis Noordeinde
Paleis Noordeinde in Den Haag is sinds 1984 het werkpaleis van de koningin. Ze ontvangt er geregeld regeringsleiders en staatshoofden.
Het paleis, met de bijnaam Het Oude Hof, werd in 1533 gebouwd. Aan het einde van de zestiende eeuw werd het aangekocht door de Staten van Holland, die het aan Louise de Coligny ter beschikking stelden. Zij woonde er met haar zoon Frederik Hendrik.
Tussen 1813 en 1940 was het paleis de woning van regerende Oranjevorsten. Zowel prinses Wilhelmina als prinses Juliana werd er geboren.
Achter Paleis Noordeinde ligt de Paleistuin. Deze tuin is tussen zonsopkomst en zonsondergang vrij toegankelijk voor het publiek. Frederik Hendrik, zoon van Willem van Oranje, liet de tuin aanleggen.