Iedere keer als de godsdienstwetenschapper van Piedmont College in Demorest (Georgia) de kennis van het christelijk geloof bij haar studenten toetst, schrikt ze weer. „Jongeren die achttien jaar in de kerk hebben gezeten, weten vaak meer van de islam of van het hindoeïsme dan van de christelijke belijdenis.” Moeiteloos somt ze een reeks van nauwelijks voorstelbare blunders uit tentamens op. „Ze zeggen zonder blikken of blozen dat er vijf evangeliën zijn in plaats van vier; denken dat het begrip drie-eenheid slaat op de drie hoofdstromen binnen het christendom en kunnen de Bijbelheiligen niet plaatsen. Paulus laten ze even gemakkelijk voor de zondvloed leven als in de tijd van David.”Nog minder weten studenten iets van de kerk- en dogmengeschiedenis. Ze hebben er geen flauw benul van wie Constantijn de Grote, Augustinus, Benedictus van Nursia of Maarten Luther zijn geweest. „Met droge ogen zeggen studenten dat Karel de Grote een rol heeft gespeeld in de Reformatie.” Ook de kennis van de christelijke leer is volgens Taylor belabberd. „De meesten, ook christelijke jongeren, zijn verbaasd dat de doop doorgaans maar één keer in iemands leven wordt bediend.”

Het manco is volgens de Amerikaanse theologe dat er binnen de kerken nagenoeg geen enkele aandacht is voor goede kennisoverdracht. „Preken zijn gericht op het gevoel. Voorgangers willen vooral bereiken dat hun gemeenteleden zich prettig voelen.” Als illustratie noemt ze titels van goedverkopende boekjes binnen de kerkelijk wereld: ´Persoonlijke toewijding aan Christus”, ”Wat de kerk voor mij betekent”, of ”Geloof en geluk”. „Het gaat allemaal om het gevoel, nauwelijks om kennis.”

De anglicaanse godsdienstwetenschapper zegt dat studenten haar geregeld vertellen nauwelijks een jaar catechese te hebben gevolgd. „En dan ging het vaak nog om een sociaal praatje. Een predikant met wie jongeren lekker kunnen kletsen doet het veel beter bij hen dan een die probeert de jongelui iets bij te brengen. Van kennisoverdracht is nauwelijks sprake.”

Barbara Brown Taylor diende zelf vijftien jaar de Anglicaanse Kerk, totdat zij in 1999 haar ambt neerlegde om les te gaan geven aan Piedmont College. Tijdens haar ambtswerk in haar kerk gaf ze regelmatig catechese aan jongeren. Daarbij probeerde ze zowel dogmatische als kerkhistorische kennis over te dragen. „Het was een onmogelijke opdracht, die met het jaar moeilijker werd. In de tweede helft van de jaren tachtig wilden de jongeren nog wel discussiëren over allerlei maatschappelijke vraagstukken. In de jaren negentig moesten de voorgangers luisteren naar de persoonlijke, psychosociale problemen van jongeren. Maar als er een dogmatische onderwerp aan de orde kwam of een verhaal uit de kerkgeschiedenis, dan gaf de jeugd niet thuis”.”

De zorg van Taylor is dat de kerken zo hun „geestelijke ruggengraat” verliezen. „Kennis wordt wel eens getypeerd als koude rationaliteit waarvan het hart niet warm wordt.” De anglicaanse theologe is het daarmee echter absoluut niet eens. „Kennis van de christelijke leer bewaart gemeenteleden voor afdwalen, kennis van de kerkgeschiedenis verbindt de huidige generatie met het voorgeslacht. Als die wetenschap verloren gaat, dan raakt een kerkelijke denominatie op drift.”

Tot nu toe heeft het pleidooi van Taylor weinig weerklank gevonden. In de kerkelijke gemeente waar ze zelf lid is, is het aantal uren catechese verder teruggebracht vanwege de geringe belangstelling bij de jongeren. Ook in andere kerken is dat het geval. Taylor: „Dat is een trieste ontwikkeling. Predikanten leggen zich daar ook wel heel gemakkelijk bij neer. Ze zoeken niet naar andere wegen om kennis over te dragen. Neem hun preken. Het zijn vaak sociale praatjes en wat ethische regels. Slechts weinig voorgangers houden een doortimmerde preek, waar de kennis van Bijbel en van de christelijke leer wordt doorgegeven. Terwijl de Heere Jezus niet alleen troostvolle woorden spraken, maar ook de leraar, de onderwijzer was. Hij droeg kennis over. Dat heeft ook nu iets te zeggen. Ik mis protestantse rabbi’s die de toekomstige generaties wijsheid meegeven.”