CDA-Kamerlid Schinkelshoek constateerde vorige week in een ingezonden stuk in de Volkskrant dat de oranjegekte iedere keer erger wordt. Het lijkt wel een vorm van „inhaalnationalisme.” Nederland was jarenlang het minst nationalistische land van Europa. Niet voor niets is Madurodam een van de meest populaire uitjes voor gezinnen en scholen, zo constateert de christendemocraat grappenderwijs.Als er echter een kampioenschap in aantocht is, wordt alles anders. De gekte blijft niet beperkt tot de hooligans. „Het is een soort virus dat, zonder onderscheid des persoons, dwars door alle rangen en standen heen slachtoffers maakt”, aldus Schinkelshoek.

Hij heeft gelijk. Zelfs politiek Den Haag ontkomt er niet aan. Dit keer was de Oranjeliefde ook aan de kleding van Kamerleden te zien. SP-Kamerlid Gerkes had zich getooid in een oranje T-shirt. VVD-Kamerlid Weekers sierde zich met een oranje stropdas.

Vicepremier en ChristenUnieleider Rouvoet moest er vorige week ook aan geloven. Samen met staatssecretaris Bussemaker van Sport zat hij op de tribune toen Nederland tegen Roemenië speelde. Erg gelukkig keek hij niet. En dat is maar goed ook, want een rechtgeaard calvinist voelt zich in een voetbalstadion toch als een varken in een synagoge?

Dorpshoofden

Het voorzitterschap van de Tweede Kamer is een prestigieuze functie. Het behelst niet alleen het voorzitten van de plenaire vergaderingen van de Tweede Kamer; de voorzitter staat ook aan het hoofd van een groot ’bedrijf’. In de Kamer zitten niet alleen 150 mannen en vrouwen, er werken ook 600 ambtenaren en 400 fractiemedewerkers. Een Kamervoorzitter zorgt ervoor dat deze organisatie op rolletjes loopt.

Verder ontvangt de voorzitter in de Tweede Kamer veel gasten, waaronder voorzitters van buitenlandse parlementen en staatshoofden. Eind vorige week was de voorzitter van de Kamer, PvdA Kamerlid Verbeet, in Lissabon, waar ze een vergadering van Europese voorzitters van parlementen toesprak.
Maar ook voor geringere klussen voelt Verbeet zich niet te verheven. Vorige week woensdag lanceerde ze samen met de voorzitter van de Eerste Kamer, Timmerman Buck, de Derde Kamer, een combinatie van een lespakket en een interactieve website voor het onderwijs.

Vorige week maandag ontving ze een aantal medewerkers van het zijdeatelier Zij aan zij. In dit atelier werken mensen met een verstandelijke beperking. Zij gaan voor de Tweede Kamer een aantal sjaals vervaardigen die dienen als relatiegeschenk. De meest opmerkelijke activiteit vond vorige week dinsdag plaats. Toen ontving Verbeet een delegatie dorpshoofden uit Suriname.

GV

Duidelijkheid

Het Amsterdamse deelraadslid Lont stapte vorige week uit de ChristenUnie omdat de partij praktiserende homoseksuelen niet expliciet uitsluit van vertegenwoordigende functies. „Ik wil duidelijkheid van de partij. Die geeft de partij niet”, zei ze in een interview met deze krant.

Vrijdag gaf de partij een verklaring uit die aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. De ChristenUnie laakt Lonts kritiek dat de partij haar Bijbelse uitgangpunten loslaat. De aangenomen gedragscode zegt juist dat CU politici „aanspreekbaar” zijn op de Bijbel en zich daardoor laten leiden.

Dat Lont de partij verwijt haar „niet te willen beschermen” tegen bedreigingen, noemt de ChristenUnie „pertinent onjuist.” De partij heeft „via een persbericht nadrukkelijk stelling genomen tegen de beledigingen aan het adres van Lont en met de politie afgestemd wat noodzakelijk was om de veiligheid van Lont te bewaken.”

In niet mis te verstane bewoordingen hekelt de ChristenUnie Lonts besluit om in de deelraad onder haar eigen naam verder te gaan. „De CU stemmers in Amsterdam Zuidoost wordt hiermee hun vertegenwoordiging in de deelraad ontnomen.” Lont had haar zetel volgens de bewilligingsverklaring moeten opgeven. Bovendien kreeg ze bij de verkiezingen minder dan de helft van het aantal CU stemmen. „Alleen al op basis van deze cijfers kunnen wij niet anders dan concluderen dat Lont haar lidmaatschap in de deelraad voortzet op een zetel die de ChristenUnie toekomt.”

Duidelijker kan Lont het niet krijgen.

KdG

Normen

Op de dag van de Kamerverkiezingen van 2006 deed de NOS een onderzoek onder de stembusgangers. Een van de interessantste vragen was welk thema het sterkst de keuze van burgers in het stemhokje had bepaald. De uitkomst was verrassend. Niet de files, niet de wachtlijsten, niet de integratie. Bovenaan stond voor de meeste kiezers het teruglopend besef van waarden en normen.

Daarmee was één ding duidelijk gemaakt: het pleidooi van CDA leider Balkenende voor herstel van normbesef was niet zomaar een persoonlijke hobby van een meelijwekkende moraalridder, maar een trefzeker gekozen verkiezingsthema.

Dat Balkenende raak geschoten heeft met zijn waarden en normenoffensief, bleek ook vorige week bij het verschijnen van een rapport van Sociaal Cultureel Planbureau (SCP). Ook hier bleek ”gebrek aan respect” een van de meest genoemde problemen te zijn. Het baart mensen in toenemende mate zorgen dat het fatsoen op straat ver te zoeken is én dat het bijna onmogelijk is mensen op wangedrag aan te spreken. Voor je het weet krijg je een mes tussen je ribben, is de angst van velen.

De premier heeft met het inspelen op deze zorg de vorige verkiezingen gewonnen. Wie zich realiseert dat de verharding van de samenleving een proces is dat niet een twee drie gestopt kan worden, beseft dat de CDA boodschap toekomst heeft. De kwinkslag van ”JP” op het laatste CDA congres („Zeg nu zelf, ik kan toch nog jaren mee?”) was méér dan alleen een grapje.

AdJ

Agenda

De Tweede Kamer debatteert dinsdag en donderdag over een initiatiefwet van GroenLinks om het vaderverlof in te voeren. Voor woensdag staan er debatten aangekondigd over palliatieve zorg en over het initiatief van de PvdA om seks met dieren te verbieden.

Uitspraak van de week

„Het is volslagen ondenkbaar dat ik mijn opvolger voor de voeten ga lopen.”

SP-voorman Marijnissen, die vorige week terugtrad als fractievoorzitter, maar wel partijvoorzitter en Tweede Kamerlid blijft.